17 กรกฎาคม 2550 16:42 น.

**..เพียงเงาคุณก็อุ่นใจ..**

bananaleaf


       ใจละมุนอุ่นแท้            พี่เอย
แม้นบ่เคียงเขนย              ชิดใกล้
โอบรักกอดทรามเชย         ผ่านแผ่น  ฟ้ากว้าง
เพียรฝากลมลูบไว้             แนบเนื้อ  อนงค์

       แม้นมิอาจพานพบ       พี่ยา
ไกลห่างสุดขอบฟ้า              ฝั่งโน้น
ซึมซาบผ่านผัสสา                กลอนกานท์  ของพี่
ฝากใจไว้ฟากโน้น              โปรดรู้  ความนัย

       มีเพียงเงาคุณนั้น         แทนกาย
ใจน้องอุ่นมิวาย                   คลายเศร้า
โปรดรู้คุณคือชาย                ที่หมาย  อิงแอบ
ปองจิตคิดคลึงเคล้า              แม้นไร้  กายเชย

				
14 กรกฎาคม 2550 22:22 น.

@..อภริยา ปรมา สุขา..@

bananaleaf


       เย็นกลับบ้านช้าหน่อย      ตาวาว
บอกว่าไม่หิวข้าว                    รีบซัก (ไซร้)
ไปกินกับผู้สาว                       อิ่มแล้ว  หรือพี่
เอ่ยมาอย่าช้าชัก                    จริงไหม  พ่อคุณ

       เบอร์ใครโทรออกบ่อย      เหลือเกิน
เมียถามก็ทำเมิน                   ส่ายหน้า
เช็คดูพี่เติมเงิน                      แสนบ่อย  เหลือที่
เห็นแอบคุยจ๊ะจ้า                    อยู่หน้า  เว๊บกลอน

       คืนก่อนเห็นพี่นอน            คลุมโปง
หัวร่อคุยขโมง                         ระริก
บอกว่าดื่มน้ำโขง                     เหม็นแย่  นอนแยก
แท้แอบคุยกับกิ๊ก                       อยู่ใต้  ผ้าคลุม

       เดี๋ยวนี้เห็นพี่แต่ง              ตัวนาน
ละเลยทำงานบ้าน                    ที่สั่ง
ทำอ้างว่ายุ่งงาน                       หลายหลาก  น้องเอย
ตามแอบดูเห็นนั่ง                     คุยจ้อ  ต่อกลอน

       ที่เบาะรถด้านหน้า             ผมใคร
เส้นเหยียดตรงยาวไป               ใช่น้อง
บอกมาว่าพาใคร                      มานั่ง  ทับที่
วันนี้แม่จักต้อง                         รู้แจ้ง  เอ่ยมา

       คิดไม่ออกแล้วหนอ           เพื่อนเอย
ด้วยตัวฉันไม่เคย                    มีคู่
คิดได้อย่านิ่งเฉย                     เล่าสู่  กันฟัง
ร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้             เล่าเรื่อง  ผัวเมีย


				
13 กรกฎาคม 2550 18:59 น.

**..คุณครูเกเร..**

bananaleaf


@นั่งหน้าคอมก้มหน้า          พากเพียร
ใจมุ่งต้องขีดเขียน                โคลงร่าย
นักเรียนนั่งรอเรียน             ก็ปล่อย  ไปก่อน
ครูขอต่อกลอนอ้าย              ที่รัก  ก่อนเน้อ

@ปวงเด็กน้อยต่างก็            ดีใจ
พับจรวดพุ่งไป                    ทั่วห้อง
เสียงเอะอะชวนให้              คนอื่น  รำคาญ
ครูไม่สนคอยจ้อง                มุ่งหน้า  โพสกลอน

@คราหนึ่ง ผอ. เยื้อง            ย่างมา
หญิงรพีรีบเหลือกตา             คว้าไม้
ชี้ที่คอบุญมา                         ถามว่า  คืออะไร
เด็กตอบด้วยเสียงใส             คอนั้น  คือกะดว.....??

@ผอ. นั้นทำหน้า                  ตะลึง
รพีก็เลยขึง                           ตาให้
เอื้อนเอ่ยมาคำหนึ่ง              มิใช่  เลยลูก
ภาษาอังกฤษไซร้                  พูดว่า  neck เอย

ใครตอบได้ว่าเด็กชายบุญมาตอบว่าคอคืออะไร
มารับรางวัลได้ที่คุณครูเกเรค่ะ....

				
12 กรกฎาคม 2550 17:24 น.

**..เพียงเงา...**

bananaleaf


       ฟังคำใครหนึ่งนั้น        คร่ำครวญ
หวังใจใคร่หนุนนวล           ตักน้อง
น้ำคำดั่งเชิญชวน              ครองคู่  แก่เฒ่า
ใจหนึ่งคิดอยู่พ้อง              ชื่นชิด  แอบอิง

       หมายใจจักใฝ่รัก         เพียงเงา
หวังแค่เพียงบรรเทา          เจ็บช้ำ
ความปวดบ่ซบเซา             จากจิต  น้องนาง
นานกว่าสิบปีย้ำ                  เก็บไว้  ห่อนเลือน

       ปรนเปรอฝากรักไว้      ในกลอน
ขอแค่ได้ถ่ายถอน               กลืนกล้ำ
อยากจะอยู่ออดอ้อน            หนุนตัก  ถักฝัน
อิงอกอุ่นผ่อนช้ำ                  แค่นี้  คงพอ

       ผิว่าตัวพี่นั้น                  อยู่เดียว
น้องอาจหมายใจเกี่ยว          จิตด้วย
หวังให้พี่คอยเยียว                ยาให้  คลายเศร้า
ฝากรักตราบชีพม้วย             ชั่วนิจ  นิรันดร์



				
11 กรกฎาคม 2550 16:19 น.

**..สาวอุทัย..ใคร่ขอโทษ..**

bananaleaf


สนุกสนานในงานกลอน...
มีเล่น มีสอน มีล้อ บ้าง..
อย่าจริงจังหรือหมองหมาง..
ผ่อนคลายทุกข์ได้บ้างก็เขียนกันไป......

ด้วยความเคารพทุกคนที่เอ่ยนามนะคะ...:)) หญิงรพีกราบขอโทษ

หนุ่มพิจิตรสิบเมียงามสามลูกสาว
คงจะเมากลอนมากไปใจป้ำเป๋อ
ทำมาอ้อนสาวอุทัยให้ละเมอ
ยากหน่อยเน้อ..ไม่เออออพ่อตัวดี

ประกาศก้องจะจับจองด้วยขันหมาก
คงจะยากสักหน่อยนะคุณพี่
มณีจันทร์มาแซวกันว่าโชคดี
แต่รพีว่าคราวนี้โดนผีอำ

อีกหนูศรรกมาเตือนใจให้กลัวซ้อ
ถึงฆาตหนอหากตัวพ่อนั้นถลำ
พิมญดามาร้องไห้คล้ายตอกย้ำ
หากรับคำคงต้องช้ำร่ำอกครวญ

ดอกไม้จ้าร่วมยิ้มร่ามาด้วยนั่น
อวยพรกันให้สุขสันต์สิ้นกำสรวล
พี่ดอกแก้วมาร่วมด้วยช่วยก่อกวน
คนบนเกาะมาร่วมก๊วนด้วยอีกคน

คุณผู้หญิงมือสองมาตรองไตร่
สงสารใจน้องใบตองคงหมองหม่น
รัสสะตะมาตัดพ้อสาวอุบล
หนุ่มพิจิตรไม่ไปสนจึงหม่นใจ

ลุงเบรฟฮาร์ทเข้ามาทักรักหวังแต่ง
หลานไม่แซงลุงหรอกจะบอกให้
ปล่อยปู่ก่องให้พร่ำเพ้อละเมอไป
แต่จะให้เป็นจริงหญิงขอลา

เมื่อคราวก่อนน้องเห็นกลอนลาก่อนรัก
ตอนนี้มาทำทึกทักรักออกหน้า
ช่างกลอกกลิ้งจริงหนอพ่อจรกา
สาวอุทัยใคร่เทศนาสักหนึ่งกัณฑ์

อันว่าเมียพี่ก็มีเป็นศรีศักดิ์
กลับไปรักภักดีแก่แม่จอมขวัญ
ช่วยประคองลูกน้อยค่อยฝ่าฟัน
และสร้างสรรค์พันธ์ผูกไว้ให้ยั่งยืน

จงยึดเอาคุณธรรมนำความคิด
อาจมีผิดเผลอไผลไปก็ให้ฝืน
เอาศีลข่มจิตตนนั้นทุกวันคืน
สุขสดชื่นด้วยมีธรรมนำชีวี

ปู่ก่องกิกแค่หยอกเย้ากระเซ้าแหย่
หวั่นแทบแย่กลัวชาวกลอนทำหน้ายี้
บอกให้ทราบกันทั่วไปใจรพี
ยังเหนียวแน่นเป็นสุขดีอยู่บนคาน

				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟbananaleaf
Lovings  bananaleaf เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟbananaleaf
Lovings  bananaleaf เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟbananaleaf
Lovings  bananaleaf เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงbananaleaf