23 เมษายน 2545 17:31 น.
burst
เหมือนมีขี้อยู่ในมือถือแล้วเหม็น
มีความรักเหมือนเป็นของเน่าเสีย
กำลังใจเหือดหายกายอ่อนเพลีย
ใครจะลุ้นใครจะเชียร์ไม่อยากฟัง
หนังชีวิตเริ่มหวานยามเริ่มคบ
แต่ตอนจบตกม้าตายไร้ความหวัง
สิ่งต่างต่างลวงตาน่ากลัวจัง
แม้ตัวเธอก็ยังไม่แน่นอน
เธอเป็นดั่งดอกไม้ในยามแรก
แต่ลงท้ายแปลกแปลกเธอเริ่มหลอน
กลายเป็นหนอนหัวใจเริ่มไชชอน
ชีวิตรักสั่นคลอนในทันที
จะให้กลืนเข้าไปคงลำบาก
แต่ให้ขากให้ถุยลุยเต็มที่
กลืนไม่เข้าแต่คายออก...ขอบอกที
ก่อนเริ่มคบดูให้ดี....ดูให้ชัวร์
23 เมษายน 2545 17:16 น.
burst
หากชีวิตคิดไปคล้ายถนน
มีมากมายหลายคนทนเดินฝ่า
กี่ล้านไมล์ต้องชดใช้โชคชะตา
ฉันก็เป็นเช่นว่าถ้าเป็นจริง
เบื้องหน้าฉันคือทางไกลไร้จุดจบ
อาจพานพบสบโชคร้ายได้ทุกสิ่ง
ใส่เกียร์เดินเหินไปไม่ประวิง
บนถนนชนทุกสิ่งเรียงหน้ามา
กี่ผู้คนผ่านทางอย่างว้าเหว่
กี่ผู้คนซวนเซเร่มาหา
กี่ผู้คนวิ่งหลบไม่สบตา
กี่ผู้คนหายหน้าไม่อาจเจอ
จนถึงวันที่ฉันหมดแรงไป
ได้แต่ยืนมองไปอย่างหมองเหม่อ
ในวันนั้นที่ฉันได้พบเธอ
เหมือนกับฉันได้เจอกำลังใจ
บนถนนเส้นเก่าเราเคยผ่าน
กี่ผู้เติมประสบการณ์ที่มีให้
มาวันนี้มีคนร่วมทางไป
ชีวิตมีค่ามากมายขึ้นทันที
ดื่ม M100 กันหน่อยนะชีวิต
อย่าเพิ่งคิดสั้นสั้นในวันนี้
ทางข้างหน้าอาจได้เจอเธอคนดี
สู้ต่อไปชีวิตนี้....สู้แล้วรวย
23 เมษายน 2545 15:36 น.
burst
อันอ้อยตาลหวานลิ้นแล้วสิ้นซาก
แต่ลมปากเหม็นปลาร้าน่าใจหาย
แต่ละคำล้วนทำให้ปวดใจ
ปากคุณอมอะไรไว้น่ากลัว
อันหมูหมาเป็ดไก่อยู่ในเล้า
ยามลัดพัดพาเอากลิ่นเหม็นไปทั่ว
ปากเธอคงอมวัวควายไว้หลายตัว
ปศุสัตว์ชัวร์-ชัวร์ในปากคุณ
ปากแม่ค้าแปดหลอดยังมอดม้วย
มาเจอปากพาซวยช่วยกระตุ้น
ทั้งตลาดยังกระเจิงหากเจอคุณ
ให้ว้าวุ่นยามคุณด่าน่ากลัวเกรง
23 เมษายน 2545 14:38 น.
burst
ประทับตราหัวใจให้เธอเลย
เกิดมาก็เพิ่งเคยเจอคนนี้
สุดยอดแห่งคนรักที่เคยมี
ประทับใจทุกนาทีที่คบกัน
เธอดูแลทุกอย่างคอยใส่ใจ
หนาวก็อ้อนร้อนก็คลายไม่เคยหวั่น
มีความรักเติมเสมอเธอให้กัน
เหมือนพบความสุขนั้นที่จริงใจ
คนรอบข้างเป็นดั่งเพื่อนของเธอ
มีความสุขอยู่เสมอยามเธอใกล้
ISOสิ่งแวดล้อมพร้อมให้ไป
ด้วยตัวเธอช่วยให้โลกสวยงาม
เธอมีกฏมีระเบียบอย่างเฉียบขาด
เธอมั่นใจจนไม่อาจตั้งคำถาม
เธอเด็ดดวงท่วงท่าสง่างาม
เธอสวยเย็นเป็นดั่งนางสาวไทย
กิริยามารยาทดูอ่อนหวาน
สมดั่งคำโบราณท่านว่าไว้
เป็นเบญจกัลยาน่าเกรงใจ
โอ้...ทำบุญด้วยอะไรได้เธอมา
ณ บัดนี้ได้เวลาอันสมควร
จึงประกาศเชิญชวนกันถ้วนหน้า
ขอมอบ ISO แก่แก้วตา
มาตรฐานแห่งคุณค่า....คนรักจริง
23 เมษายน 2545 14:24 น.
burst
ใยเทียนเหงาเศร้าใจใคร่อยากทราบ
น้ำตาอาบคราบไขใครห่างเหิน
ใช้ไฟเร้าเผากายให้ยับเยิน
คงช้ำใจเหลือเกินเขาเมินมอง
ยิ่งลมปัดพัดแสงให้แรงกล้า
เจ้ายิ่งเสียน้ำตามาสนอง
จนหมดตัวหมดตนคนไม่มอง
เป็นเถ้าไขไหลกองนองพื้นดิน
คราบน้ำตาเทียนเจ้าที่เอ่อล้น
ให้คิดถึงใจของคนใกล้สูญสิ้น
เทียนเจ้าเอ๋ยแม้เจ้าเคยมีทลทิน
หากได้ยินฉันยังห่วงด้วยดวงใจ
หน้าส่วนตัว
800
