15 พฤศจิกายน 2546 13:55 น.

- - อาละวาด - -

|NdEpEndEnT




พยาบาทอาฆาษแค้น
นั้นสุดแสนหฤหรรษ์
ร้อนแรงดั่งไฟกัลป์
สิ้นชีวันแดนภูมิชน

กระหายเลือดเชือดเฉือดฉาด
วายวอดวาดทุกแห่งหน
จึ่งนองกลิ่นคาวฅน
ช่างมืดหม่นปฐพี

ดาวเดือนก็พลันดับ
และลาลับกลับผองผี
ตายจากพรากชีวี
ให้ป่นปี้อนาจใจ

สังคมไม่เหลือซาก
น่ากระดากใช่หรือไม่
ไอ้พวกมันสาปจัญไร
คราบคราไคลติดโลกาย์

จำนนทุกบทบาท
อาละวาทออกเข่นฆ่า
อสูรครองกายา
จะเยียวยาไปเพื่ออะไร 

????






				
13 พฤศจิกายน 2546 16:17 น.

- - แก้วร้าว - -

|NdEpEndEnT





แก้วร้าวใบเก่าอยู่ไหน
ซ่อนไว้ในหลืบหลบหนี
ใครกันมาเหยียบย่ำยี
ชีวีเคืองขัดรำพัน

แก้วร้าวใบนั้นพลันหาย
ฤๅตายลาลับจากฉัน
หัวใจร้อนรุมขึ้นควัน
ชีวันมลายกลืนกิน

แก้วร้าวใบน้อยไปไหน
หลบภัยพ้นจากสถานถิ่น
น้ำตาพาลหยดไหลริน
ลงดินสิ้นแล้วเศษเวลา

แก้วร้าวใบน้อยเคยใส่
กลิ่นไอกาแฟชวนหา
ส่งเสียงแว่วแว่วเจรจา
เคลือบทาด้วยรสมหัศจรรย์

				
12 พฤศจิกายน 2546 17:52 น.

- - เพี้ยน - -

|NdEpEndEnT





 เวลาเหงาระทมจิต
ชีวิตมีแต่กลัดกลุ้ม
ทุกข์โศกนานาเร้ารุม
แผ่คลุมอาณาไพศาล

เปล่าเปลี่ยวอยากปลีกวิเวก
โหวกเหวกเสียงร้องขับขาน
จากสุขสมเมื่อวันวาน
ผันผ่านกาลกลืนฝืนทน

ทำไมต้องมีวันพรุ่ง
อรุณรุ่งยิ่งยากสับสน
ในจิตตนเองวกวน
ทุรชนเล่าเป็นอย่างไร

หงอยหงอยรึบ้าไปแล้ว
ดวงแก้วไปเที่ยวแห่งไหน
ร้อนรุ่มกลุ้มในหทัย
เพี้ยนใยเสเสร้งแกล้งทำ

- - 				
9 พฤศจิกายน 2546 15:44 น.

- - แด่คุณ - -

|NdEpEndEnT



ไม่อาจกลับไปยืนตรงที่เก่า
หัวใจของความเศร้ายังมิร้าง
ทำผิดมหันต์คุณเลยเมินหมาง
ความเหินห่างเข้ามาย่างกราย

ไม่ได้กลับมาเพื่อขอโทษ
คุณคงโกรธเคืองขัดฉันเหลือหลาย
ด้วยหัวใจเกเรคุณคงหน่าย
มันคงสายเสียแล้วหากกลับคืน

หวังเพียงน้อยนิดคุณคงหายเกลียด
จึงขอเบียดสิ่งดี-ดี ไว้สักหมื่น
หากคุณไม่ชอบก็อย่าทนฝืน
ฉันจะยืนมองคุณ ณ ขอบฟ้าไกล

ฉันฅนเลวเหลวไหลในความรัก
มันจึงหักขาดแล้วฤๅไฉน
ค่าของคุณหญิงงามสตรีไทย
ละมุนละไมรสวจีฉวีวรรณ


				
8 พฤศจิกายน 2546 11:44 น.

- - เปลี่ยน - -

|NdEpEndEnT



- - 
ตะวันบรรเจิดแสงจ้า
พรมพร่างนภาสว่างไสว
โฉมงามทั่วสารทิศไกล
หลั่งไหลสู่วิมานเมฆิน
- - 
ยามอรุณยิ้มรับขอบฟ้า
อุ่นอุราเหล่าปักษิณ
ต่างร่อนโบกโบยบิน
สู่ถิ่นพักษาอาหาร
- - 
ทิวาราตรีเพรียกหา
เหล่าดาราระยิบระยับขับขาน
ธรรมชาติก่อเกิดตามกาล
เนาว์นานจากอดีตสู่ปัจจุบัน
- -
รอวันคืนลับลาล่วง
ผูกบ่วงรอรับโทษมหันต์
ก่อกรรมทำเข็ญทุกวัน
เหตุสำคัญเพราะจิตใจ
- - - - - 
				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟ|NdEpEndEnT
Lovings  |NdEpEndEnT เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟ|NdEpEndEnT
Lovings  |NdEpEndEnT เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟ|NdEpEndEnT
Lovings  |NdEpEndEnT เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึง|NdEpEndEnT