30 กันยายน 2547 15:32 น.
pigstation
ก่อนลอยลิ่วปลิวสู่นภา
ว่าวตัวบางร่างแบนแขวนติดหญ้า
เด็กเดินมาซื้อว่าอยากได้จังฮ้า..ป๊า
เลยได้มาเล่นว่าวกลางสนามหลวง
ปล่อยสายป่านออกไป
ส่งว่าวให้สายลมคอยอุ้มชู
สองขาน้อยวิ่งสองตาดู
ลมพัดกรูพาว่าวลอยไปไกล
ไกลจนลิบตาว่าวว่าใหญ่ก็คล้ายเล็กลง
นักปราชญ์แทะเม็ดตะขบคิดมากจากท่าพระจันทร์
เห็นว่าวพลันเลยสนทนาในใจอึงคะนึง
อยากโดดเด่นเช่นดังว่าวที่บินสูง
แม้มีสายจูงก็ต้องปล่อยจนสุดสาย
หากสายป่านสุดต้านทานแรงพระพาย
เป็นเพียงเส้นด้ายฝั้นใช่สลิงเหล็ก
คงหลุดลอยละลิ่วเคว้งก่อนปล่อยร่างลงสู่แรงโน้มถ่วงค่าจีฟอร์ซ
ไม่ทันจะมีอะไรไปตะคองคอด
ว่าวคงมอดม้วยหมดสิ้นชีวินว่าว
หากจะคิดเป็นว่าวแล้วเฝ้าปฐพี
คงปลอดภัยสิ้นดีแต่เสียทีชาติว่าว
เกิดเป็นมนุษย์แม้จะสูงสุดด้วยแรงส่งบุญกรรม
เป็นสายใยอดีตชาติวาสนาชะตากรรม
อย่าอายว่าวจงก้าวไปไม่ระย่อความ
บทสนทนากลางฟ้ากว้าง
ก่อเกิดใจกลางความคิดผู้คน
สิ่งของมองดูคือบุคลิกมากล้น
หมั่นฝึกฝนจะเป็นคนสูงค่าด้วยสายตาใคร
ว่าวลอยสูงด้วยเชือกจูง
คนลอยสูงจูงด้วยสายปัญญา
ครั้นไขว่คว้าสูงเกินกว่าแรงสายขึง
ครั้นพอตึงขาดผึงพลัน
พิจารณา
....
19 กันยายน 2547 16:22 น.
pigstation
ล่องลอยระเหยหาย
ค้นคว้าควานหาไม่มีเห็น
ลับเลยล่วงพ้นจนไม่วาดหวัง
ลอยล่องห่างหายไม่เห็นคุณค่า
ร่องรอยจารึกประทับตราตรึง
กำกับไว้ให้ปรากฎเป็นกฎเกณฑ์สืบสวน
เสียงนี้มีค่าต่างกันตัวอักษรแต่พ้องพาน
จะล่องลอยสู่สายลมิอสระหรือฝากฝังร่องรอยดังซากซ้ำก็ตามแต่พฤติกรรมเรา
ร่องลอยรอยล่อง
5 กันยายน 2547 02:13 น.
pigstation
แรกเริ่มเดิมทีมีเรื่องราว
คือเรื่องข่าวเรื่องคนที่ข้นเข้ม
เป็นเรื่องจริงจังไม่มีเม้ม
สร้างป่าไทยให้เต็มที่มีค่าไว้
เดินเข้ามาฝ่ากลางดงบาป
เพื่อกำหราบเหลือบริ้นกินพงไพร
ทั้งสัตว์ป่าก็ล้มตายร้ายเกินใคร
นายทุนใหญ่อีกนักกาลเมืองเปลืองจริง
สืบมาสืบไปจึงได้สละสืบ
วิญญาณคืบลมหายใจป่าไทยพึ่งพิง
เหนี่ยวไกปืนเข้าหาตัวเพื่อยิง
คือคนจริงคงความกล้าห้วยขาแข้ง
มรดกใดมรดกโลกแลกสืบสิ้น
ตำนานแผ่นดินสัตว์ป่ามีหลักแหล่ง
มาบุญครองยังเนืองนองราคาแพง
ขอสำแดงเสียงนี้พลีเพื่อป่า
อย่าหลงเพลินรถไฟฟ้าพามุดดิน
ลืมไปสิ้นที่สืบสร้างอย่างแลกวิญญา
มีบ้านมีเมืองมีขุนเขาลำเนาป่า
สืบมาสืบไปอย่าได้หลงลืม
4 กันยายน 2547 13:57 น.
pigstation
แบคทีเรียแบ่งตัวน่ากลัวจริง
เป็นแผลยิ่งเป็นโรคแทรกซ้อน
ยาฆ่าเชื้อพึ่งพิงเอาไว้ก่อน
จะแน่นอนต้องอาบแช่อัลกอฮอล์
แต่เมื่อมาสร้างวัคซีนได้
เรื่องโรคร้ายก็หายห่างจางจากโลก
ในเคราะห์ร้ายคล้ายมีโชค
เรื่องเชื้อโรคมีทั้งแง่ดีและอัปรีย์ด้วย
เช่นคนเรามีเฉาโฉดโหดร้ายและน่ารัก
จะเลือกเป็นเลือกประพฤติตามใจสมัคร
จุลินทรีย์มีน่ารักคือแลคโตบาซิลลัส
เชื้อร้ายแอนแทร็กซ์แน่ชัดก่อการเลวร้าย
อาวุธในมือผู้ก่อการร้ายทำลายคน
ตัวประกันเสียชีวิตตนแลกอิสระใด
สังหารกันเข้าไป กระสุนไม่มีตา
คนช่างร้าย และดีมีปะปน...
26 สิงหาคม 2547 03:18 น.
pigstation
ดินแดนแห่งวัฒนธรรมประสาน
แต่กลับถูกแบ่งแยกด้วยเขตการปกครอง
ผืนดินที่ขนาบด้วยคาบสมุทร
จึงลึกซึ้งถึงลมคลื่นฟ้าฝน
ครั้นการเยือนสู่ฮอยอัน
ละอองฝนประพรมให้ชื่นไอ
หัวใจลิงโลดสู่ตึกแถวทรงเรียบง่าย
เป็นสถาปัตแห่งการรับใช้อย่างสมถะ
แม้ความจอแจแห่งการสัญจรด้วยสองล้อ
รวมไปถึงเสียงเซ็งแซ่จากแตรบีบและหลอดเสียง
นั่นคือเสน่ห์ที่เคลื่อนไหวองคาพยพ
ริ้วรอยอารยธรรมไหลเคลื่อนจนหล่อหลอมลงตัว
สะกดฉันให้นิ่งงันด้วยแกลเลอรี่
สีสันพร่าไหวแข่งกับดวงแดดที่จ้าแจ่ม
ดังจานผสมสีบนแผ่นดินเวียตนาม
ยามนั้นฉันดังหนึ่งในรอยแต้มสีของแผ่นดิน
ผ่านพ้นริ้วรอยมิคสัญญี
มาวันนี้รอยยิ้มเริ่มผุดพราย
ความสวยผสานไว้ในฝีแปรงเอก
ฮอยอันเมืองเอกที่จารึกไว้ด้วยภาพฝัน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟpigstation
หน้าส่วนตัว
961
