26 สิงหาคม 2547 01:10 น.
pigstation
น่าหยอกล้อเสียจริงที่สิงโตกลิ้งเหมือนแมว
กงเล็บที่คมกริบมีไว้จั๊กกะจี๋ผู้อยู่ใต้การคุ้มครอง
แต่แกร่งกร้าวพร้อมตะปปใส่ผู้รุกล้ำ
แววตาอันวาวโรจน์ และคำรามเสียงอันเข้มข้น
ใช่ขู่คำรามหรือฝอยฟองฟอด
เป็นความอบอุ่นที่แผ่กว้างลงมาสู่ผู้เดินทางให้วางใจ
อำนาจที่แท้จริงของสิงโต
ต่างจากอำนาจของสุนัขเถื่อน
ลำพังการเป็นผู้นำคือนอกจากจะคุ้มภัยให้เผ่าฝูง แล้วยังต้องยอมเสียสิ้นแม้ลมหายใจตัวเองเพื่อเผ่าพันธุ์ดำรงอยู่
อำนาจหากไม่ลุแก่มัน
อำนาจคือความน่ารักที่ปกปักและปกป้องให้เผ่าฝูงมีเวลาชื่นชมสายรุ้ง
สดับยินโสตดนตรีกล่อม ได้กว่าไพเราะ
อำนาจช่างน่ารักหากเป็นอำนาจอันโอบอุ้มด้วยคุณธรรม
25 สิงหาคม 2547 11:27 น.
pigstation
หลี่ไป๋ชมจันทร์แกล้มสุราจิบไป
ที่สระน้ำก็ได้กอดจันทร์ไว้บนผิวสะท้อน
และบนผิวจันทร์รอยเท้าของอาร์มสตรองก็ประทับลงไป
สดุดีดวงจันทร์แรงบันดาลใจ
คนตัวเล็กน้อยชมจันทร์ด้วยดวงตา
มหากวีรจนาร้อยเรียงจำหลักถ้อยคำ
มหาอำนาจนั้นเล่า เหยียบด้วยรอยเท้าเล็กๆแต่อ้างเป็นรอยเท้าที่ยิ่งใหญ่ของมวลมนุษยชาติ
แล้วพระจันทร์ก็ยังเลอโฉมไปเรื่อย
ส่วนสหรัฐนั้นก็ยังเหยียบย่ำสันติภาพอยู่อย่างไม่รู้เบื่อ
พระจันทร์ยังเป็นสีทองนวลตา ส่วนโลกนั้นหนาจะเป็นสีเลือดนองเนือง
25 สิงหาคม 2547 00:44 น.
pigstation
เพียงจะเห็นแต่ความแห้งแล้งหรือ
เพียงแต่มองภากองโครงกระดูกขาว
ลองมองลงไปให้ลึกถึงเรื่องราวแหล่งแล้งทะเลทราย
ยังมีความหมายอันซ่อนเร้น
จากความเวิ้งว้างสุดหาหนทางบรรจบพบจุดหมาย
จากความกว้างไกลเกินวัดได้จากกรมที่ดิน
ยังมีหยดน้ำค้างที่ถูกทะเลแท้ๆมหาสมุทรจริงๆปฏิเสธความีที่ท่วมท้น
แต่เมื่อน้ำค้างหยดน้อยไมโครมิลล์มาถึงเจ้าทะเลทรายผู้ไพศาล
จึงกลายเป็นเพชรน้ำค้างทอประกายกลางความกว้างของทะเลทรายที่เสริมส่ง
หากหาญกล้าฝ่าฟัน
ทะเลทรายนั้นยังมีโอเอซิสชุ่มชื้นให้เป็นรางวัล
ขอจงนึกถึงความเล็กน้อยที่นอบน้อม แลความกว้างใกลที่ลึกล้ำ
ทะเลทรายที่ชุ่มชื้น
คือความหมายอื่นต่างมุมมอง
เช่นกระบองเพชรคือบุปผาทะเลทรายเช่นบัววิคทอเรียในสระอโนดาต
24 สิงหาคม 2547 14:51 น.
pigstation
เสียงปรึกษาลอยมาเบาๆในร้านก๋วยเตี๋ยวขนาดกลางชานเมือง
อย่างเราจะถือเป็นก๋วยเตี๋ยวหรือเปล่า เสียงของเกี๊ยวถามบะหมี่
ไม่เลย เย็นตาโฟยังดูแปลกแยกกว่าเธออีกบะหมี่ปลอบใจ
....เส้นไม่จำเป็น.. เกาเหลากระซิบเบาๆให้กำลังใจต่อเกี๊ยว
วันหนึ่งของเกาเหลาผ่านไป
ความอร่อยของก๋วยเตี๋ยวยังคงอยู่
แม้บางวันอาจมีแมลงวันบินว่อนไต่ตอมรบกวนอยู่เนืองๆ
แต่เกาเหลาและบะหมี่ทั้งหลายยังคงทำหน้าที่ก๋วยเตี๋ยวที่ดีต่อไป
23 สิงหาคม 2547 03:13 น.
pigstation
แผ่นดินเป็นผืนเป็นแผ่นเดียว
มีสองชายฝั่งแน่นเหนียวทะเลเชื่อม
ท้องฟ้าไม่เคยฉีกขาด
มีบรรยากาศถักทอ
เพียงภูเขากั้น แม่น้ำขั้นเป็นเขตแดน
เผ่ามนุษย์ก็สุดจะนับได้
เปล่งเสียงออกภาษาเป็นหมื่นแสน
ทั้งที่แทนค่าหมายในภาษาคือความจริง
และแล้วเขตแดนก็ขีดขึ้น
ไอทะมึนกระบอกปืนชี้เข้าใส่
อีกลวดหนามกีดกันกั้นกันไป
แล้วหัวใจก็ล้อมไว้ด้วยทิฐิ
ภาษาเขียนเลียนเสียงภาษาพูด
การเจรจาทางการฑูตก็หมดความ
หอมแก้มกอดกันได้ไหม ? แทนสงคราม
ใคร่ขอถามอำนาจใดหรือ จึงละได้ความเมตตา
เส้นสมมุติที่พร่าเลือน
ยังย้ำเตือนความต่างที่ห่างสันติ
ความตายรายล้อมขับกล่อมแทนดนตรี
เสียงกวีบอดใบ้ใครจะฟัง
จะเอาเลือดมาล้างเลือดให้โลกงาม
หรือจะเอาความทรามมาข่มเหง
คีตะจะกู้ก้องร้องเสียงเพลง
บรรเลงเสียงกล่อมกลบเสียงห่ากระสุนปืน
กี่สงครามคือความย่อยยับ
กี่แตกดับดวงใจที่ไหม้ตรม
อยากดื่มน้ำตาแทนน้ำนม
โลกขื่นขมเพราะแผนที่อันแบ่งแยก
รอยยิ้มก็แย้มอย่างเดียวกัน
หลับก็อยากฝันถึงวันชื่นเฉกเช่น
มะเร็งร้ายทำลายโลกเราคือเราเอง
การข่มเหงเกิดก่อทุกหย่อมย่าน
อยากลบเส้นสมมุติให้หมดหาย
อยากทำลายอาวุธให้หมดสิ้น
อยากตักไอติมแบ่งกันกิน
ไม่อยากได้ยินเสียงไกปืนอีกแล้ว
มาเถิดเหวยกระเทย/แมน/แสนงามพธู
มาสร้างดูสันติสุขพรหมศิริในเขตคาม
เป็นโลกงามไร้ตะเข็บให้เหน็บชา
จับมือสัญญาว่าโลกใหม่ไร้กำแพงอคติชน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟpigstation
หน้าส่วนตัว
978
