โรฮินญา อาระกันดั่งฝันร้าย หาความหมายความเป็นคนบนโลกกว้าง ถูกทารุณกดขี่ที่ต้นทาง ต้องลาร้างจากถิ่นฐานสู่น่านชล ปล่อยชีวิตล่องไปในสมุทร จะสิ้นสุดที่แห่งใดไม่ฉงน คงจะมีที่แห่งใหม่ในสากล ที่เห็นคนเป็นคนบนความจริง ลอยเคว้งคว้างกลางห้วงมหรรณพ กี่ซากศพที่สิ้นไปไร้ทุกสิ่ง แผ่นดินอยู่ร้อนหนักเกินพักพิง แม้คู่อิงจำจากจรก่อนสิ้นใจ ถูกข่มเหงหมดค่าความเป็นคน จำดิ้นรนบากหน้าหาโลกใหม่ องค์อัลเลาะห์โปรดช่วยอำนวยชัย ขอรอดไปเหยียบผืนดินก่อนสิ้นลม ทิ้งเรื่องราวโหดร้ายไว้เบื้องหลัง บ่ายหน้ายังมหาสมุทรสุดขื่นขม บ้างพายุบ้าคลั่งฝังเรือจม เรือแตกล่มเป็นศพลอยกลางทะเล เพียงขอสิทธิความเป็นคนบนผืนหล้า โรฮินญา ขอแค่นี้มิหันเห อย่ารังเกียจผลักไสให้ซวนเซ ต้องร่อนเร่เหมือนไร้ค่าว่าเป็น คน!
13 กุมภาพันธ์ 2552 15:34 น. - comment id 949811
สวัสดีครับ ร่วมเห็นใจด้วยคน
13 กุมภาพันธ์ 2552 15:35 น. - comment id 949812
โอ้แผ่นดินสิ้นแล้วจึงแคล้วคลาด มานิราศเรือนรังหมดหวังสิ้น ต้องร่อนเร่แรมร้างห่างไกลถิ่น ซากชีวิน....โรฮินยา....ข้าฯก็...คน!!!!
13 กุมภาพันธ์ 2552 19:47 น. - comment id 950028
เห็นใจคนกลุ่มนี้ที่ดูไร้ค่าในความเป็นคน