บทกวี...ชีวิตใหม่..โลกใบเดิม

รุ้งสวรรค์

     ไม่บ่อยนักที่ชีวิต 
จะปล่อยพื้นที่ว่าง...ให้ได้คิดถึงใครคนหนึ่ง 
ไม่บ่อยนักที่วันเหงา ๆ จะมีเวลาคอยให้ฝันซึ้ง 
กับเรื่องราวของใครคนหนึ่งที่ผ่านเข้ามา 
     โลกใบเดิมยังคงหมุนไป 
อาทิตย์ระอุไอทอแสงอร่ามฟ้า 
อุ่นไอรักยังอบอวลทุกช่วงเวลา 
ใจดวงเดิมยังคอยห่วงหาอยู่ทุกคืนวัน 
     จะเก็บทุกความผูกพันอันแสนหวาน 
จะร้อยรักในวันวานระหว่างเธอและฉัน 
เป็นดอกไม้ที่ผลิบานแย้มรับแสงตะวัน 
สู่โค้งรุ้งหลากสีสัน..สู่ฝันที่มีในหัวใจ
     ฉันจะไม่ร้องไห้ไปกับความเหงา 
จะหล่อหลอมทุกความคิดถึงของเรานั้นไว้ 
ให้ทุกคืนที่หลับฝันให้ทุกเช้าที่ตื่นได้อบอุ่นใจ 
ฉันจะวาดโลกที่รอคอยให้สดใส...ด้วยรักที่มีให้เธอ 
...................โดย แอ๊ปเปิ้ล
     ในโลกนี้มีผู้คนมากมาย
ฉันโชคดีเหลือหลายที่ได้พบเจอ
คนที่มีความรักให้กับฉันอยู่เสมอ
คงเป็นเธอคนนี้..ที่แสนดี
     ไม่ปล่อยให้เธอต้องรอคอย
แม้ระยะทางห่างไกลนับร้อยลี้
ความคิดถึงของฉันที่มีจะไปหา
และหวังว่า..ความคิดถึงของฉันคงหาเธอเจอ				
comments powered by Disqus
  • kanoongkaning

    23 กุมภาพันธ์ 2547 14:41 น. - comment id 220116

    ดีแล้วล่ะที่มีกำลังใจดี ๆ  รักษากำลังใจดี ๆ ไว้ก็แล้วกัน...เอาใจช่วยจ้า
  • ข้าวปล้อง

    23 กุมภาพันธ์ 2547 15:34 น. - comment id 220148

    เก็บรักษากำลังที่มีไว้ให้นาน ๆ นะค่ะ ^-^
  • ผู้หญิงไร้เงา

    23 กุมภาพันธ์ 2547 17:11 น. - comment id 220201

    จะไม่ปล่อยให้เธอต้องเดียวดาย
    จะอยู่เคียงข้างเธอเสมอ
    เพราะรักฉันมอบใจภักดิ์แด่เธอ
    และเป็นคนเดียวเสมอที่ฉันมอบหัวใจ
    
    *-*กลอนไพเราะทั้งคู่เลยค่ะ ชอบจัง*-*
  • รุ้งสวรรค์

    23 กุมภาพันธ์ 2547 18:06 น. - comment id 220243

    ขอบใจจ๊ะ
  • เธอผู้ห่างไกล

    1 มีนาคม 2547 19:42 น. - comment id 223480

    ไม่รู้จะขอบคุณอะไรดี
    คงต้องขอบคุณเธอคนนี้ที่ทำให้ชีวิตนี้มีความหมาย

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน