หน้าส่วนตัว
สหาย..
เราเองล้มไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบ
คลุกคลานอยู่ตลอดเวลาแห่งช่วงชีวิต
ทุกครั้งที่ล้ม
เราไม่เคยหลั่งน้ำตา
และเราไม่เคยคิดว่าพ่ายแพ้
มันคือสภาพการณ์ที่เราจัดการมันได้น้อยไปเท่านั้นเอง
ก็อะไรสามารถอยู่ในอาณัติของเราได้จริง ๆ
และมีอะไรจริง ๆ ที่เราสามารถกำหนดเอาเองได้
จากกำลังเงิน อิทธิพล หรือเล่ห์ของเรา
มันเป็นเพียงบางสิ่งอย่าง
มันไม่ใช่ทั้งหมด
ก็เมื่อเรารู้เช่นนั้น
เราจักร่ำไห้ หรือหลั่งน้ำตาทำไม
เราลุกขึ้นใหม่ทุกครั้ง
เราไม่ย่ำย้ำรอยเดิมเลย
ถ้าจะยอมเป็นทาสของการเปรียบเทียบ
ก็ลองเปรียบดูเถิด
เราด้อยกว่าสหายในทุกทาง
แต่เราไม่เคยตัดพ้อความแร้นแค้นของชีวิต
ด้วยความทุกข์ระทมขมขื่นเลย
เราผ่านและยิ้มให้มันเสมอ
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์ 24 เม.ย. 2549 20:48 น. - ID 88669 
1472
4
0
24 เมษายน 2549 20:55 น. - comment id 573158
บทนี้ผมรำพึงกับตัวเองครับ
24 เมษายน 2549 23:08 น. - comment id 573179
ไม่รู้สิ ว่าวันพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร ความหวังจะทำร้ายเราได้ก็ต่อเมื่อไปตั้งใจหวังมากเกินไป แต่ถ้าเราหวังเพียงเพื่อต่อลมหายใจแห่งการต่อสู้ แจมว่ามันก็คือกำลังใจดี ๆ นี่เองนะ เห็นด้วยกับคุณก่อพงษ์ค่ะ สุดท้ายเราก็จะผ่านมันไป
25 เมษายน 2549 09:32 น. - comment id 573218
จมอีหยังน้อพี จมหง่อมๆยูฮั่นแหล่ว สอย สอย
25 เมษายน 2549 15:53 น. - comment id 573271
กำลังใจในช่วงที่ใจต้องการ ขอบคุณมากครับพี่
25 เมษายน 2549 22:18 น. - comment id 573315
สวัสดีครับคุณสีน้ำฟ้า :) คุณMomMamSan :)x2 และคุณร้อยแปดพันเก้า :) ๆ
26 เมษายน 2549 05:56 น. - comment id 573332
26 เมษายน 2549 09:39 น. - comment id 573374
สวัสดีครับคุณธรรมาภิวัฏ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด