คีตากะ
เธอคือเงา...ที่หายมลายลับไปพร้อมกับห้วงกาลเนิ่นนานแสนถูกลืมเลือนกับเดือนปีที่ทดแทนชีวิตแคลนขาดไปไม่สมบูรณ์เธอคือใจ...ครึ่งหนึ่งซึ่งขาดเสี้ยวจึงห่อเหี่ยวผ่านวันอันสาบสูญชีวาพร่องล่องลอยพลอยอาดูรทุกข์ท้อทวีคูณเพิ่มพูนใจเธอคือถ้อย...ร้อยกรองที่พร่องหายบนผืนทรายแห่งสำนึกจารึกไขเนื้อความเขียนเพี้ยนผิดลิขิตนัยความหมายไกลเจตนาแห่งกวีเธอคือเสียง...ดนตรีที่ขาดหายบรรเลงร่ายผิดทำนองของวิถีฟังแปร่งหูดูต่างทางดนตรีนำชีวีพลาดผิดจิตฟั่นเฟือนเธอคือภาพ...อีกครึ่งซึ่งขาดวิ่นจึงสูญสิ้นความงามยามถูกเฉือนขาดตรงกลางหว่างทางจางลบเลือนถูกบิดเบือนรูปลักษณ์ประจักษ์ตาเธอคือฝัน...งดงามยามดื่นดึกครารำลึกอิ่มจิตคิดโหยหาประ
1604
2
0
หน้าส่วนตัว
