เรือแล่นฉิวลิ่วโลดโดดไล่คลื่น สายน้ำขืนคอยแยกแหวกเป็นสาย คลื่นฟองขาวคราวกระเซ็นเห็นประกาย ฝ่าแดดฉายเฉิดจ้าพาละเมอ ทะเลเขียวเหลียวจ้องมองเวิ้งว้าง ขอบฟ้าห่างเหไกลไปเสมอ ยามเรือเลี้ยวเฉี่ยวผิวหวีดหวิวเลอ เราหลงเพ้อพร่ำพลอดตลอดทาง ล่องทะเลเหว่ว้าท้าแสงแดด อยู่ในแวดวงคลื่นลื่นเคลื่อนขวาง มีเธออยู่คู่เคียงเฉียงถูกทาง ยากเคว้งคว้างคร่ำชลหลงวนไป แม้ห่างฝั่งนั่งเรือไม่เบื่อมอง แสงแดดต้องแต่งคลื่นฝืนไถล รับสายลมชมฟ้าแล่นฝ่าไป ช่างสุขใจเสียจริงยามวิ่งเรือ 29 เมษายน 2547
664
2
0
หน้าส่วนตัว
