วอนเคียวเกี่ยวใจ ปลีกงานเหนื่อยเมื่อยล้าคราหน้าเกี่ยว วางคมเคียวไว้ก่อนนอนหนุนขอน เตียงของฉันนั้นหรือคือดินดอน หลับพักผ่อนเอนกายห่มสายลม มีร่มไม้ชายคาท้าบังแดด เสียงออดแอดเพลงไผ่ใจเสพสม พอทุเลาเพลาเหนื่อยเมื่อยระทม ตื่นมาชมแสงทองท้องทุ่งนา ฟังดนตรีปี่ซังข้าวเด็กเป่าเล่น สายลมเย็นขับร้องก้องเวหา ใจเพลิดเพลินเกินคำจำนรรจา ดั่งเพลงฟ้าบอกสวรรค์นั้นบนดิน มองชำเลืองเยื้องย่างนางฟ้านั่น งานเฉิดฉันยิ้มแย้มแต้มแต่งถิ่น แอบส่งสารสะพานตาหายุพิน หน้านาสิ้นวอนคมเคียวช่วยเกี่ยวใจ ฯ
1254
0
0
หน้าส่วนตัว
