พฤกษชาติฝาดขมตรงเปลือกนอก รสบ่งบอกจากน้ำยางกลางกระะพี้ เปรียบน้ำคำหวานนอกบอกไมตรี พลันฤดีก็หลงหวามตามน้ำคำ หวามทรวงในหวามใจอยากทายทัก หวังได้รักคืนกลับจับใจถลำ หลงเพียงครู่หัวใจได้จดจำ หลงปักปำคงจมซากขวากติดทรวง อย่าหลงผิดคิดน้ำคำนั้นวิเศษ ด้วยผจญเหตุหลงอบายกลายห่วงหวง หลงคำยอหลงลืมกำพืดทั้งปวง ถูกบั่นทรวงด้วยน้ำคำย้ำยั่งยืน หากเปลี่ยนจากน้ำคำเป็นน้ำใจ เชิญหลงใหลให้ทั่วกลั้วอย่าฝืน ร่วมแบ่งปันน้ำใจให้กินกลืน ทุกวันคืนเชิญถลำ....หลงน้ำใจ...อิอิ ..แบบว่า