ละไมฝน
กี่ปีแล้วที่หลังเราหยัดสู้ฟ้า
กี่ปีแล้วที่ดวงหน้าจูบดินแล้ง
กี่ปีแล้วที่ข้าวยากและหมากแพง
กี่ปีแล้วที่ไส้แห้งกว่าแร้งโรย
ถามฟ้ากว้างก็อ้างว้างมิสร่างสิ้น
ถามผืนดินก็เงียบงำคำตอบโหย
ถามผู้นำถึงคำหวานที่หว่านโปรย
ย้ำถามโดยชาวนาตาดำดำ
ช่างเงียบเหงาเป็นเป่าสากกระดากนัก
รัฐมนตรีที่รักกระอักซ้ำ
นโยบายขายซื้อหรือจำนำ
ราคาข้าวยังตกต่ำระกำใจ
หวังพึ่งใครไหนเล่าเหล่ารากหญ้า
หวังพึ่งฟ้าก็แล้งลมพาห่มไห้
หวังพึ่งดินก็สิ้นหวังกำลังใจ
หวังพึ่งใครในวันนี้ไม่มีเลย
เราประท้วงท่านก็จับเราเข้าคุก
ส่วนคนบุกสนามบินใยทำเฉย
นิติธรรมเมืองไทยอยู่ไหนเอย
โปรดเฉลยคำหวานผ่านสภา
คอยหยาดฝนหล่นห