แก้วประเสริฐ
** คนึงคิดจิตพรั่น **
สิ่งเฝ้าคอยวนเวียนดูเปลี่ยนเลี้ยว
ด้วยคดเคี้ยวพานพบประสบเห็น
รอบกายผันสุดหวนชวนประเด็น
แสนลำเค็ญจนป่วนล้วนทางเดิน
การทำมาหากินแสนลำบาก
ความยุ่งยากครอบงำย้ำมากเขิน
มุ่งหนทางสู่หมายไกลเหลือเกิน
ต้องขาดเงินตอกย้ำชอกช้ำหทัย
ความผิดชอบชั่วดีแสนวิปริต
ที่คอยสถิตย์หมายเฝ้ายั่วเย้าไฉน
โอ้เวรกรรมยอกย้อนซุกซ่อนใน
สร้างเปลี่ยนไว้ฝากยื่นสะอื้นทำ
คิดทำการสิ่งใดให้แสนเปลี่ยว
คอยเฝ้าเฉลียวแลมองต้องระส่ำ
สิ่งของเก่าซุกซ่อนย้อนเงื่อนงำ
หมายมุ่งย้ำตะปูไว้คล้ายฝาโลง
จะพลิกกลับสู่ฟื้นคืนหวังใหม่
มุ่งหวังไกลดังสายลำแม่น้ำโขง
หล