แก้วนีดา
เบื่อ
. เซ็ง
เบื่อ
ที่จะต้องมาเอาใจ
ความห่วงใยเริ่มหมดค่า
เบื่อความห่วงหาที่เธอบอกมา
เพราะมันมีค่าแค่คำลวง
เซ็ง
รู้ไหมว่าฉันเซ็ง
คนเส็งเครงฉันละเบื่อ
เซ็งคำพูดเธอที่พร่ำเพื่อ
ฉันละเบื่อเธอจริงจริง
หน่ายจริงหนอคำคิดถึง
ความลึกซึ้งมันไม่มี
ใจจริงเธอหน่ายหนี
ฉันคนนี้ก็แสนจะเซ็ง
จบเถอะคำซึ้งซึ้ง
รักครั้งหนึ่งที่คิดมี
ต่างคนส่ายหน้าหนี
จบเสียที่รักไม่จริง
เบื่อมากไหนใจมันถาม
สุดจะห้ามตอบเร็วไว
คำนี้ที่คิดอยู่ในใจ
เบื่อมากมายรู้ไวก็ดี
เซ็งไหมใจมันคิด
ไม่ต้องสะกิดตอบเร็วไว
สองคำนี้ตอบออกไป
เบื่อและเซ็งจะตายไปไปเสียที.
...........................................