sun
เมืองเชียงคาน สุดแดน แคว้นสยาม
มีสาวงาม หน้าใส จิตใจสวย
ถามสาวเจ้า ก็ยิ้ม ตอบสำรวย
ป๊าชุ่มชวย คึกคัก อีกแล้วซิ
ขับรถดิ่ง วิ่งตรง แก่งคุ๊ดคู้
ยามนี้ดู แห้งแล้ง น้ำถอยหนี
มองแม่โขง น้ำขุ่น ตลอดปี
เที่ยวหน้านี้ ไม่สม กับตั้งใจ
ป๊าชวนทาน ปลาเผา ริมแม่โขง
เดินดิ่งลง อื้ออออ แทบไถล
บันไดชัน ทั้งลึก ต้องทำใจ
เกี่ยวมือไว้ กลัวพลัด ไปทั้งตัว
ปลาช่อนเผา ร้อน ๆ ส่งมาแล้ว
ตัวน้องแก้ว แกะเนื้อปลา ให้ทูนหัว
ขอบใจนะ ลูกรัก คำนี้ชัวร์
อุ่นถ้วนทั่ว ในน้ำใจ ที่ให้กัน
นั่งทานปลา ใจนั้น กลับคิดถึง
คนคนหนึ่ง ห่างไกล จนเกินฝัน
ห่างทั้งตัว ห่างหัวใจ เกินฝ่าฟัน
อย่างไรนั้น ขอคนดี มีสุขเอย
752
16
0
หน้าส่วนตัว
