ตราชู
ตรัยรงค์ที่สีจาง
(แรงบันดาลใจจากบทกวีชุด รุ้งกินเมือง ของ ท่านคมทวน คันธนู ในหนังสือ นาฏกรรมบนลานกว้าง ครับผม)
วสันตดิลกฉันท์ ๑๔
ตรัยรงค์จรัสหทยราษ-
ฎรชาติธวัชชัย
บัดนี้อนาถจิตไฉน
ธรณีมิมีนันท์
ตรัยรงค์มิรุ่งสิริอร่าม
รุจิวามวิลาวัณย์
สันสีสิสร่างถกลสรรพ์
ยลโศกวิโยคซม
สีแดงสิเดิมระดะระดื่น
นิรรื่นวิรามรมย์
เลือดข้นน่ะขื่นรุธิรขม
บมิข้นละกลเคย
เลือดจางเพราะจางกมลจืด
มนะชืดมิชื่นเชย
ภูมิชาติเผชิญภยก็เฉย
บรชวนก็รวน, เชือน
หลงถ่อยกระเท่ห์ทุษประเทศ
เพาะกิเลส กุศลเลือน
หมองหมางทะมึนมุหะเสมือน
ชนมวลละล้วนมรณ์
ขายชาติคุโชนอคนิเชื้อ
ริปุเถือเผด็จทอน
ไทยยิ่งแยะแยกอุร