รักแรกสิ้นลงแล้วเหลือเพียงโศก น้ำตาโชกช้ำเศร้าบรรเทาบ้าง ด้วยดวงจินต์เจ้ารั้นยังเดินทาง กาลเวลาจึงล้างความหมางคลาย ตื่นเช้าชมแสงทองของอาทิตย์ ปลุกเงาขึ้นเป็นมิตรไม่ห่างหาย ขจัดเหงาลงบ้างเงาข้างกาย หลอกตัวเองง่ายง่ายระหว่างวัน ลบเรื่องรักครั้งแรกแทรกเรื่องเหงา อยู่กับตัวของเราอีกเงาฉัน คอยหัวเราะร้องไห้ไปด้วยกัน สานสัมพันธ์ก่อนพรากหากจันทร์จาง รอยรักเศร้าสิ้นลงแต่คงเหงา เหลือเพียงเราเดียวดายไร้ใครข้าง ไม่เหลือแม้แต่เงาเจ้าร่วมทาง อีกกี่คืนจึงสว่างบ้างนะจันทร์
1204
0
0
หน้าส่วนตัว
