มองถนนที่ทอดยาวช่างว่างเปล่า วังเวงเหงาเดียวดายใครอยู่ใหน มีแต่ความอ้างว้างทางยาวไกล เหมือนเตือนใจให้คิดมรอผิดทาง เหตุไฉนใจว้าวุ่นหมุนเคว้งคว้าง ไร้ความหวังเลื่อนลอยคอยเขาไหม หรือเพียงบอกให้คอยรอยอาลัย ตัดเยื่อใยไมตรีหนีพ้นทาง ใจไม่รักหักใจได้จะไม่ว่า มาร้างลาแรมเลือนเหมือนห่างหาย มองถนนจนจร