ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
1. ดูเทอญไททั่วทั้ง..............ถิ่นถม
เห็นอยู่ฤาว่าลม..............เริ่มแล้ว
พัดพาเพื่อนตกจม.........วิตก
ลมผกครวญบ่แคล้ว...ลิ่วคว้างกลางหาว
2. ถึงคราวลมปั่นห้วง............เวหน
อีกหน่อยมวลหมู่ชน......จ่อมเศร้า
ใดใดที่เป่ามนต์.........กุมกอบ แมนเฮย
อีกหน่อยคงเร่งเร้า...เอ่ยซื้อครองขยาย
3. อันขายชวนแบ่งชิ้น...........เช่นของ
โดยแต่งบาทครรลอง......ล่อไว้
บรรษัทหมู่ใดครอง......แท้หมู่ ชนฤา
เพียงเอกชนไซร้.........ต่างซร้องแซงขยำ
4. กรรมตกแก่หมู่แร้น...........เอาเหลือ
บางสิ่งบ่งคลุมเคลือ.......เพื่อคว้า