ตราชู
เหลือพร่ำจำนรรจ์
กว่าได้เป็นเช่นนี้ เป็นชีวาตม์
ผ่องผุดผาดพึงชมผงมถนอม
ดวงฤดี ชีวิน แม่ยินยอม
ทุกสิ่งพร้อมปั้นปลูกเลี้ยงลูกยา
น้ำเนตรพลั่งหลั่งตวงไหลร่วงตก
ซากทารกถูกผลาญ ถูกลาญ, พร่า
มากเหลือพร่ำจำนรรจ์ ยากพรรณนา
อนิจจาทำได้โดยไม่คิด
คืออีกบทจดจำภาพกำสรด
คืออีกบทการห้ำอย่างอำมหิต
ฆ่าชีวิต ปลิดมณีค่าชีวิต
ระทดจิตจ่อมจมระทมใจ
บาปประดังสังคมสั่งสมขื่น
ยุคครึกครื้นเคล้าคลุกสนุกใคร่
บั่นสายใยให้สลายรักสายใย
ดูดั่งไร้กรุณา ปราศปรานี
นี่หรือเรือง เมืองพุทธ์ พิสุทธิ์ลักษณ์
หล้าตระหนก โลกตระหนัก มากสักขี
จะซ้ำซ้ำจำเจอเวจี
อยู่กระนี้นานไกลเพียงไรกัน
โปรดหยุดเข็ญเ