อรรธนิศา
ได้พบเจอใครต่อใครมาหลายคน
ที่น่ายลน่ารักมากนักหนา
แต่มาเจอคนนี้สะดุดตา
อาจเพราะว่าเธอสมและคมคาย
ได้พูดจาปราศรัยได้ทายทัก
ยังอดใจไม่รักสุดหักหาย
แม้ไม่สวยเลิศล้ำสำอางกาย
ก็ยังหมายชื่นชมภิรมย์ไป
เพราะรู้สึกแปลก ๆ เมื่อแรกพบ
ยิ่งพอสบตากันยิ่งหวั่นไหว
ยิ่งได้พูดจากันยิ่งหวั่นใจ
เหมือนหลงไหลเธอแล้วนะแก้วตา
วันใดไม่ได้ยินสำเนียงนาง
เหมือนอ้างว้างโดดเดี่ยวแลเปลี่ยวหา
เสียงของเธอยวนเย้าเร้าอุรา
เหมือนดังว่าผูกพันกันมานาน
แม้จะคบกันเหมือนเป็นเพื่อน-พี่
แต่ไมตรีมันซ้อนซ่อนความหวาน
ได้แต่ลังเลใจในดวงมาน
ความต้องการอย่างเพื่อนมันเลือนไป
หลงรักเธอข้างเดียวคงไม่ผิด
ไม่อยากคิดบ
2261
1
0
หน้าส่วนตัว
