สำเนียงเสียงใดเล่า ที่คลุกเคล้ากับสายลม พรายฝนผสานผสม กลับเวิ้งว้างทางชีวิต รอยยิ้มที่เปื้อนหน้า อาจน้ำตาแอบซาบจิต คำหวานซ่านยาพิษ อาจซุกซ่อนมาชอนไช เดินทางกลางป่าลึก ย่อมรู้สึกหวั่นและไหว ก้านกิ่งที่โยกไกว อาจภูตผีที่สิงซบ ท่ามกลางเหล่าผู้คน ที่สับสนเกินเลี่ยงหลบ อึงมี่ที่พานพบ อาจใช่แยกหรือแตกคอ น้ำนิ่งยังลึกไหล ความในใจยากยิ่งหนอ ผู้คนหาเพียงพอ
1237
1
0
หน้าส่วนตัว
