คีตากะ
ยืนเหม่อมองท้องนาแสนอาภัพทุ่งระยับแวววาวราวแก้วใสข้าวเขียวเหลืองเรืองรองมองวิไลมาจมใต้สายน้ำซ้ำความจนข้าวกำลังราคาดีมีความหวังต้องมาพังลงครืนยืนสับสนแทบสิ้นเนื้อประดาตัวทุกข์ทั่วคนหนี้สินพอกท่วมท้นยิ่งจนใจน้ำท่วมแล้วดอกต้นยังท้นท่วมชาวนาอ่วมแย่ย่ำน้ำตาไหลที่นาผืนสุดท้ายคงมลายไปจำนองไว้ใช้ทุนมาหมุนเวียนกู้เงินจากธนาคารค่าหว่านไถเอาเงินไหนใช้คืนยืนปวดเศียรเขามาทวงถึงบ้านพานวิงเวียนแทบอาเจียนอกเอ๋ยใครเลยทนเหลียวมองบ้านยิ่งช้ำเหมือนกรรมซัดน้ำป่าพัดลับหายกลายล่องหนเหลือเศษหินดินทรายพรายกมลยามแลยลยิ่งแสลงเสียดแทงใจเสียที่นาสูญบ้านพานทดท้อเช่านาต่อก็พลอยล้าพาหวั่นไหวเหมือนดั่งตำน้ำพริกละลายไปรันทดใจย
1493
2
0
หน้าส่วนตัว
