ปางสีฝุ่น
เดินโดดเดี่ยวเดียวดาย......กลางสายฝน
คราวครวญค้นครุ่นคิด........จิตสั่นไหว
หนาวเหน็บเนื้อแนบเนา....เข้ากลางใจ
หวนเหตุให้เหินห่าง............อย่างร้าวรอน
ก่อนกุมเกาะก้อยเกี่ยว........คอยเหนี่ยวรั้ง
พลันพลาดพลั้งพลัดพราก....จากเขตขรณ์
แอบเอื้อนเอ่ยเอื้ออ้าง..........อย่างอาวรณ์
จำจากจรจองจด....................บทฝังใจ
เรื่องรักร้าวรุมเร้า...............เฝ้าตามติด
จึงจารจิตจับเจต..................เหตุไฉน
ข้อข้องขานขื่นขม.................ข่มฤทัย
หวังวาดไว้เวียนวาง............ใน..ทาง..กลอน
( หวั่นไหวในบางครา...หวาดผวาในบางคราว )
1059
2
0
หน้าส่วนตัว
