แก้วประเสริฐ
*** กงกรรมกงเกวียน ***
มนุษย์ฉวัดเฉวียนแปรเปลี่ยนผัน
วกวนกันคละคลุ้งการปรุงแต่ง
เสริมสิ่งสร้างวางไว้เปรียบจำแลง
ล้วนแอบแฝงเติมแต่งทุกแห่งไป
หมุนภายนอกหลอกไว้งดงามสง่า
ดวงใจพร่าฟุ้งซ่านรานสดใส
ก่อในสิ่งวนแอบแนบไฉไล
สิ่งภายในรุ่มร้อนย้อนอารมณ์
มัวสร้างเหตุลืมผลจึงจนจิต
เกิดวิปริตหมุนหันพลันขื่นขม
โทษานุเวรส่งซ่านผ่านภิรมย์
ไร้สร้างสมบ่มไว้ในธรรมบดี
ใจกำเริบเติบสานสู่ความหลง
มิอาจปลงส่งอยากมากเป็นศรี
เข้าเสริมเพิ่มเหิมแต่งพูนทับทวี
ล้วนเป็นที่ขัดข้องสนองกรรม
ดุจทางเกวียนเวียนคดจรดผา
ต้องวกมารอยเก่าเฝ้าเหหัน
มิรู้ทางดั้นด้นปะปนกัน