เหม่อมองฟ้าคืนนี้ไม่มีดาว มีลมหนาวพัดโบกกระโชกหา คนที่รักอยู่ไกลสุดสายตา เอื้อมมือคว้าไม่ถึงสุดดึงมา เธออยู่สูงเสียจนหมดแรงสอย ใจน้อยน้อยยอมแพ้แม้ปรารถนา เลิกเพ้อฝันหันหลังให้น้ำตา รินย้อนมาถมใจให้อดทน สั่งหัวใจแกร่งไว้อย่าโหยหา รินเบียร์มาย้อมใจยามสับสน เมาเช้าสายหัวใจไม่วกวน เหมือนน้ำมนต์รินมอบปลอบหัวใจ ....เอิ๊ก....