Kid the3rd
ผม...เสียใจอยู่ทุกคืนที่เราต้องเลิกกัน
ผม...ร้องไห้ในทุกวันเมื่อต้องอยู่เพียงคนเดียว
ผม...รู้สึกเหมือตัวเองไร้ค่าเมื่อหวลนึกถึงวันคืนเก่าๆ
และเหนืออื่นใด
ผมเกลียดและชิงชังตัวเอง ที่คืนนั้นผมปล่อยให้คนที่ผมรักที่สุดหลุดลอยไป โดยที่ผมเองไม่เลยแม้แต่จะเหนี่ยวรั้งตัวเธอไว้ ไม่มีคำพูดใดที่จะหลุดออกมาจากปากผมเพื่อจะขอให้เธอกลับมา
ถึงแม้วันเวลาจะผ่านมาแล้วกว่าครึ่งปี แต่จิตใจผมก็ยังไม่สามารถยอมรับและสงบลงได้ อีกทั้งเมื่อได้ยินจากปากของเธอว่า เธอเองก็รอให้ผมเหนี่ยวรั้งเธอไว้เช่นกัน คำพูดของเธอทำให้ผมรู้สึกเกลียดตัวเองมากขึ้นไปอีก
ตอนนี้ เวลาที่เธอรอผม มันได้หมดลงไปแล้วเห็นทีผมคงจะต้องเก็บคำพู