40. แม่คงเก็บตั๋วเงินรอหนูยอ ขาวคงมีมากพอแล้วทรัพย์สิน เราเคยจนกันมาจนชาชิน เจ็บอย่ากินเวลาเยียวยานาน 41. จากวันนี้แม่สำลีขอพึ่งธรรม ตัดบ่วงกรรมที่เหนี่ยวใจไปประหาร ขาวอย่าพ้อถึงแม่ไกลบ่ไปนาน จะคืนชานชมเจ้ากับเหย้าเรือน 42. ลูกบ่มีฝั่งฝาเพราะฝ่าฝัน หวังมีวันพ้นขมสมสุขเหมือน คนอื่นที่ผ่านร้าวเห็นดาวเดือน มีผองเพื่อนหุ้มหอมพร้อมหมู่พงษ์ 43. แม้นหนูยอเยือนนาอย่าแหนงนาง ให้รับอย่างสมสง่าพญาหงษ์ ก็ช่างเถิดถึงอินทราเหยียดป่าดง เราควรคงรักต่อยอของเรา 44. สงสารเธอเกิดอย่างอิ