ม่านน้ำตา
มอบใจหนึ่งป่วนแล้ว รำพัน
สิ้นสุดรำลึกกัน หมดสิ้น
ซ่านซึ้งสู่จำนรรค์ หดหู่
ยามเอ่ยแค่ปลายลิ้น ลบล้างห้องใจ
เก่าก่อนอ้างฝากไว้ มากมี
คำรักบั่นชีวี ต่อเจ้า
สู้สิเน่หาฤดี สรรก่อ
มิอาจจะยั่วเย้า ยิ่งแท้รักปอง
มิคิดเลยฝากนี้ ป่วนใจ
ถึงกับให้ไฉไล โกรธขึ้ง
ซ่านสิ่งมอบภายใน หวังก่อ
ยากจะหวนสิ่งซึ้ง ฝากน้องเมินหนี
อกหนอเราผิดแล้ว จริงหรือ
ก่อเกิดหวานคำคือ รักแท้
คงหลงกับเสียงลือ