ฝนทอง
เมื่อผิดหวังครั้งแรกไม่แปลกเลย
เมื่อใจเอ่ยว่าเจ็บและเหน็บหนาว
เมื่อรับรู้ความจริงจากเรื่องราว
เมื่อเธอกล่าวคำลา ขอลาที
ฉันทำผิดสิ่งใดให้เขาโกรธ
จึงลงโทษพรากเธอไปจากพี่
เธอบอกว่าพระคุณนั้นมากมี
จึงเลือกที่จะทดแทนพระคุณ
ใจที่เจ็บเหน็บหนาวร้าวระบม
ไม่อาจข่มใจช้ำความเคืองขุ่น
น้ำตาใจไหลหลั่งนั่งว้าวุ่น
ไม่อาจลุ้นให้ไดัรักกลับคืนมา
คำเอ่ยลา ลาที ใช่ลาจาก
รักก็จาก ลาไกล อย่างไร้ค่า
ต้องหมดสิทธิ์หมดหวัง หลั่งน้ำตา
ด้วยกานดาตัดใจไปแทนคุณ
น้ำตาใจไหลรินจนล้นทรวง
ไม่อาจทวงความรักมาเกื้อหนุน
ให้ร่างกายของใจได้อบอุ่น
เพราะหมดทุนความรักจากใจเธอ
น้ำตาใจไหลล่วงสุดห่วงนัก
แต่