กวี ซีม่า
โลกแห่งรัก อักษรา ภาษาสวรรค์
ยังมีแบ่ง ชนชั้น กระนั้นหรือ ?
ร้อยลำนำ คำของไพร่ ไร้ฝีมือ
ภาษาสื่อ สถุลทราม ต่ำวาจา
ลิขิตคำ ของไพร่ ไม่เปรื่องปราด
กลอนตลาด แพร่หลาย จึงไร้ค่า
คำแบ่งคน ชนแบ่งชั้น กั้นชีวา
แยกแผ่นดิน ห่างแผ่นฟ้า สุราลัย
ขณะโลก จำเริญไกล ไปลิบลับ
ยังติดกับ ระบบเก่า เจ้าและไพร่
ยังปิดตน ปิดตัว ปิดหัวใจ
ขลุกอยู่ใน รั้วแคบแคบ แบบกังวล
หยันเหยียดหยาม ประณามค่า แห่งมานุษย์
ศักดิ์ต่ำสุด เยี่ยงไพร่ ไร้เหตุผล
ผู้ดี-ไพร่ อะไรต่าง ระหว่างคน
สีเลือดข้น ที่แฝง แดงเหมือนกัน
ยุคสมัย ไร้พรมแดน โลกแสนกว้าง
อารมณ์ค้าง คลั่งอัตตา ดูน่าขัน
กระแสโลก เปลี่ยนไป ไวทุกวัน
เลิกแบ
1411
1
0
หน้าส่วนตัว
