1. มองเชิญมองทางออกนอกหน้าต่าง ทั่วทุกบางบ้านเมืองเฟ้อเรื่องฉาว แม้ฟุ้งคิดเศรษฐกิจว่าติดดาว แม้เหมือนก้าวเคียงบ่านานาแดน 2. ให้เฟื่องฝันในภาพลวงหลายช่วงหลอก ปามะกอกกี่ตะกร้าก็ล้าแขน เพราะเป้าพริ้วลิ่วแล่นราวแร้นแกน บัดนี้แมนเมืองอมรรุ่มร้อนร้าย 3. รัฐประกาศจะเติมเงินเพื่อเดินงาน รัฐการกินเงินเดือนเหมือนสมหมาย ที่สุดว่ารอนิดหนึ่งอย่าพึ่งตาย เลือกตั้งรอบหน้าได้ทุกรายการ 4. แต่ของกินกับของอื่นขึ้นราคา ขยับขึ้นถ้วนหน้ามหาศาล คนรายได้ติดดินกินแกลบบาน รัฐการกินเงินเดือนก็เหมือนเดียว 5. ผู้ลูกจ้างผู้ขายแรงผู้จัดจร คงมีคนเอื้ออาทรก่อนแห้งเหี่ยว ยามวิกฤติให้ผสมให้กลมเกลียว พ้นวิกฤติก็ดีดเสี่ยวกระเด็นไกล 6. หนี้หนีหนี้หลากหนี้รวมรวบหนี้ ประชาชนทุกที่ใช้หนี้ให้ โดยยอมอดกินหวานยอมรานใจ ยอมกินขมข่มหทัยให้ยอมรับ 7. ก่อนวิกฤติใครคิดชูประชาชน เกิดวิกฤติใครฉวยฉลเอากลจับ หลังวิกฤติใครได้หน้าคณานับ เพราะวิกฤติใครรวยทรัพย์โดยรับเละ 8. รับเละ แล้วรับซากรับกากเดน ของไม้หลักปักเอนในเลนเขละ ตั้งเป็นพวกสะดวกใช้ได้เป๊ะเป๊ะ ซ้ายตะเบ๊ะขวากุมเป้าเข้ากลุ่มกัน 9. ไม่สนใจใครขายสิทธิ์ใครซื้อเสียง ขอแต่เพียงเสนอหน้ามาหนุนฉัน งดความเห็นเป็นใบ้ไปตามกัน เหมือนทำหมันประชาธิปไตยใส่ตู้โชว์ 10. งัดเอาเงินก้นถุงใช้ฟุ้งเฟ้อ แจกจนเกร่อเหมือนไร้ค่าได้หน้าโก้ รีดภาษีบี้ตับไตไทยจนโซ หนี้ก้อนโตทับหัวเหลนปู่เย็นทรวง 11. เงินกำลังจะหมุนไปกำลังจะหมุนไป เพื่อนายเงินรวยใหญ่ได้เอื้อมสรวง หลอกว่าคืนสังคมสมคบลวง แท้ตักตวงแต่ต้นทางสร้างต้นทุน 12. ต้นทุน ปลายติดดอกจึงออกผล เกิดพลเมืองจนจนจนจนคุ้น- กรรมาชีพบีบก็ตายในมือคุณ สังคมทาสอันอบอุ่นคุณสร้างเอง 13. บ่ต้องจริงใจพัฒนาคน ปฏิรูปคือเล่นกลคนซ่อนเข่ง การศึกษาจะล้าหลังหรือวังเวง ก็ร้องเพลงรอไปไม่สำคัญ 14. เปลี่ยนตัวรมต.ราวล้อเล่น นายกอเป็นกี่เพลาก็ลาผัน หนีการอภิปรายไปท่านั้น คนผลักดันก็เลยเดี้ยงจนเกลี้ยงแล้ว 15. หรือนี่สื่อว่าชาติแร้นอุดมคติ จะสร้างคนก็เพียงริแล้วโรยแผ่ว ให้โง่เขลาเบาปัญญาตาไร้แวว โตขึ้นมาพอแล้วแล้วอย่างนั้นฤา 16. ไม่ลงทุนสร้างคนคือทุบทุน แปลงสินทรัพย์กันให้วุ่นเป็นทุนอื้อ ทุนปัญญาหวังอะไรจากปลายมือ เมื่อต้นทางทึบตื้อบื้อเบื้อคว้าง 17. เคว้งไหลในค่านิยมโก้ หวังอยากได้ใหญ่โตกว้างกว่ากว้าง แต่ลงแรงแล้วล้มลงตรงครึ่งทาง อิทธิบาทจืดจางเจือกมล 18. ดูต้นแบบก็โรยล้าลงโดยรอบ ฤาระบอบบวมบ้ามาแต่ต้น สั่งลงมาเป็นเรื่องเรื่องจากเบื้องบน ล่างก็ขนผักชีไปพลีกรรม 19. ปั่นตัวเลขเสกแต่งจำแลงหลอก บนก็บอก ดี ดี มีค่า ขำ คนจริงใจใครจริงจังนั่งระกำ เพราะผักชีได้ดีล้ำนำหน้าลิบ 20. ผลผลิตของสังคมจึงล้มป่วย เป็นซากโซโง่ด้วยสิบคูณสิบ- ในหนึ่งร้อยเห็นแล้วพาตาเต้นยิบ สัญญาณภัยถี่กระพริบอยู่วิบวับ 21. ช่างเป็นไรหรือเราเห็นช่างเป็นไร ปล่อยให้มันเป็นไปเหมือนไหลหลับ แล้วรอวันร้องไห้หัวใจยับ ประชาชนพ่ายพับรับโซ่ทุกข์ 22. ทุกข์โซโง่จนวนเป็นวง ขายแรงส่งเสียตนพ้นคอกขุก แต่ไม่พ้นวงกรรมซ้ำโดนรุก- ให้กลับไปอยู่ยุคอนารยะ 23. เพียงบางคนบางคอกได้ดอกผล จากภาษีคนจนเห็นจะจะ ทุนที่แปลงแรงที่รีดกรีดเลือดชะ ตบท้ายด้วยคำพระฯอันพาณิชย์ 24. คือบุญซื้อก็ได้ขายก็ดี ใครอยากรวยมั่งมีอภิสิทธิ์ ต้องทุ่มเททำทานเสียถ้วนทิศ ขายชีวิตมาทำทานปานเพิ่มทุน 25. เพื่อกินบุญกอบบาทในชาติหน้า โมฆะบุรุษพาโลกอบอุ่น ใต้แลนด์เอยใต้แลนด์แดนของคุณ เราสยบยอบคุ้นยอมบุญกรรม 26. ไม่ต้องอ่านต้องเขียนเพียรต่อภูมิ ขุนกายอูมอวบใต้ชายขนำ ก็อาจสร้างรายได้หลายกอบกำ หิริโอตตัปปะต่ำจึงสำรวล 27. โดยบ่อายสายตาประชาชาติ ว่าแสดงอุจาดสืบกระสวน ธุรกิจใต้ดินผินกระบวน ขึ้นบนดินโดยด่วนด้วยโลภแรง 28. จึงภาษีความชั่วเร่งความชั่ว เกลือกแล้วกลั้วบ่คิดผละขยะแขยง เร่งสังคมให้คุ้มคลั่งลืมครางแคลง ค่าโง่แพงแสนแพงแสลงร้าย 29. นครไทยจึงตกสู่เหวหุบ เป็นใต้แลนด์โผล่ผลุบเห็นแล้วหาย ประชาชีที่เนาบางก็ปางตาย บรรษัทขายโครงการปานองค์อินทร์ 30. ผูกขาดอำนาจเพื่ออำนวย ให้เอื้ออวยเครือนิยมสมถวิล ส่งเสริมการลงทุนคนคุ้นชิน ช่าง ! แผ่นดินสูญรายได้ ช่าง ! ง่ายนัก 31. ใครรู้ทันทักถามหมายความจริง ก็โดนเย้ยเป็นสิ่งหักปรัก แล้วอวดทรัพย์ศฤงคารดาลพวกพรรค ให้ออกมาเดือดฮักอย่างพรรคพร้อม 32. เจ็บแทนนายจึงขี้ข้าว่าแทนนาย สนตะพายตนเองจนเกร็งผอม อุดมคติ-บิ คว่ำจึงจำยอม เห็นแล้วตรอมห้วงใจไหมหมู่ชน 33. ด้วยเงินเขาจึงอยู่ในอาณัติเขา เหมือนไก่เหงาหงิกหงอต่อเหตุผล สิ้นลายเสือเหลืออายต่อยังพอทน นี่อำฉลซ่อนกลสวดคำอวดดี 34. เป็นพาหะไข้หวัดคนเก่งฉลฉ้อ พันธุ์สอพลอขยายใหญ่ไปทุกที่ ปกปิดภัยภัยจึงกล้าไหม้ธานี จนมุมมีก็แค่คำขออำภัย 35. รักษาผลประโยชน์เพียงโคตรตน ประชาชนจบชีวันไม่หวั่นไหว แถมชิงโชคเสี่ยงชีวีมีกำไร กินเป็ดไก่ตายห้าให้ค่าตัว 36. หัวละแสนสองแสนแคลนผู้คน หมิ่นกมลด้วยขมองของเจ้าสัว ถ้าคุณจนคุณก็คล้ายกับควายงัว ถ้ามั่งคั่ง-ดังดอกบัวแม้ชั่วร้าย 37. คนยากจนคงลืมตาอ้าปากค้าง เมื่อโครงการทุกอย่างค่อยจางหาย แถกเปอร์เซ็นต์ประเคนทั่วถึงตัวนาย เศษงบย้ายโยกชูจนดูพราว 38. ดักลอบดักไซไปเป็นตอน เล่นละครลวงแผ่นดินกินเหิรหาว แรงตรวจสอบก็อ่อนแรงสิ้นแสงดาว แม้หอกง้าวค่าวขอเงินก็ง้าง 40. ตาชั่งตราชูยังลู่เอียง เหลือภาพเพียงตราภัยเอาไว้กร่าง ข่มคนจนให้หวาดกลัวทั่วทุกบาง เพื่อเปิดทางคนบางโคตรได้โภชน์ทบ 41. จึงใต้แลนด์ใต้แลนด์ดินแดนนี้ คอยเรียกร้องสามัคคีไม่มีจบ ใครที่จนจงพรักพร้อมมาค้อมนบ เป็นทาสครบถ้วนไปไหนไม่เป็น 42. ใครที่คอยซักถามโดนตามสอย ด้วยบทถ่อยเถื่อนไม่เคยได้เห็น อำนาจมืดคุกคามยิ่งลำเค็ญ ปัญญาชนโดนเขม่นทั่วเมืองแมน 43. กล่าวดูถูกภูมิรู้ไม่สู้เงิน ที่มากเกินคนอื่นเป็นหมื่นแสน ท้วงก็หยิ่งติงไม่ฟังยังหมิ่นแคลน ราวว่าแดนนี้ตนเป็นคนครอง 44. อย่าเหยียบเราลงแค่คอยเลือกตั้ง จูงจมูกดันดั้งยั้งสมอง ประชาชนคือใครชวนไตร่ตรอง เลือดใครนองจึงได้มา-ประชาธิปไตย
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์ 29 ก.ย. 2547 21:54 น. - ID 62502 
769
15
0
29 กันยายน 2547 21:57 น. - comment id 340905
วันนี้เน็ตจะตัดแล้ว พรุ่งนี้จะแวะมาหาใหม่นะค่ะ วันนี้มาราตรีสวัสดิ์ก่อนค่ะ หลับฝันดีนะค่ะ
29 กันยายน 2547 22:05 น. - comment id 340912
ขอบคุณครับ ราตรีสวัสดิ์ครับผม
29 กันยายน 2547 22:40 น. - comment id 340936
:)
29 กันยายน 2547 22:57 น. - comment id 340951
:) 2 you 2
29 กันยายน 2547 23:00 น. - comment id 340955
หากเลือกตั้งครั้งใหม่จะใคร่คิด ลองพินิจถึงคนดีที่หลักฐาน และต้องเป็นของจริงใช่อิงการ ให้เราได้คนได้การกันสักที *-*กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานนะค่ะ ว่าจะไปนอนแล้วนอนไม่หลับ กลับมาต่อเน็ตใหม่ค่ะ อิอิ*-*
29 กันยายน 2547 23:37 น. - comment id 340997
..จงกระหน่ำความเป็นมนุษย์.. ให้จ่มลงพสุธาอย่างสาสม.. ผู้เก่งกล้าปล้นชาติอย่างโสมม.. เชิญมาถมวิญญ์ข้า..มัวช้าไย...
29 กันยายน 2547 23:53 น. - comment id 341011
ขอโทษค่ะ ตะกี้ลืม login มัวแต่อ่านกลอนจนจบค่ะ คงเกิน 15 นาที
30 กันยายน 2547 01:54 น. - comment id 341080
เปรียบดังม่านกั้นฉากหลังอันโสมม หากได้ชมเพียงฉากหน้าหารู้ไม่ แอบกัดกินบ้านเมืองกันหนำใจ ม่านผืนใหญ่บดบังไว้ซึ่งระ.... เมื่อม่านเก่าเริ่มมีรูคนดูเห็น ไม่ยากเย็นเอาเงินทองมาขยำ แล้วเอาเงินยัดใส่รู....แหม!ดูทำ เห็นผู้คนไม่จดจำ ทำลืมตัว อีกไม่นานม่านผืนใหญ่คงต้องขาด ภาพอุจาดคงเปิดเผยให้เห็นทั่ว ณ.บัดนั้น พระเอกเรา คงรอดตัว เอาเงินทอง หว่านให้ทั่ว แล้วหนีไป แหะๆ ผมพูดถึงเรื่องม่าน กะเวทีละครโรงหย่ายๆน๊ะ ม่ะได้คิดไปเรื่องอื่นเล้ยยยย ( เสียวโดนยึดทรัพย์จิงๆ ไม่ค่อยจะมีซะด้วยสิ ) อิอิ
30 กันยายน 2547 02:09 น. - comment id 341089
มาขอชื่นชมผลงานยามดึกนะคะ เขียนได้ถูกใจจังเลย คุยได้เพียงแค่นี้ก่อน สวัสดีค่ะ
30 กันยายน 2547 07:37 น. - comment id 341153
อรุณสวัสดิรับมวลมิตรคุณกอกก คุณ กระบี่รับใช้ คุณอัลมิตรา คุณผู้ไม่ออกนามและคุณผู้หญิงไร้เงา ประกาศรักษาสิทธิของเราครับ หน้าที่รับผิดชอบประเทศเป็นของเราอยู่แล้ว
30 กันยายน 2547 08:46 น. - comment id 341173
ดีใจจัง ไม่ป่วยนาน
30 กันยายน 2547 08:48 น. - comment id 341174
รักบ้านรักประเทศไทย รักเพลงชาติไทย จึง ให้สงสัยเดี๋ยวนี้เค้าไม่ยืนเคารพเพลงชาติแล้วหรือ
30 กันยายน 2547 15:23 น. - comment id 341439
อันสยามคือบ้านเกิด..เมืองนอน ดุจบิดามารดรเปรียบได้.. ... อ่านกลอนของคุณก่อพงษ์แล้วเพลงนี้ขึ้นมาทันทีเลยค่ะ... ก็อย่างที่รู้ๆ กันค่ะ อยู่ที่ว่าจะพูดออกไปหรือเปล่า... ..
30 กันยายน 2547 18:33 น. - comment id 341527
@_@ อ่านจนตาลายค่ะ รักเธอประเทศไทย.......
30 กันยายน 2547 23:30 น. - comment id 341864
ขออนุญาตท่านก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์ ผมกลับคิดอีกด้านทานกระแส มิบังอาจมิมีเจตนาค้านท่านแล ขอเพียงแค่ออกความเห็นเป็นอีกมุม... ขออนุญาตแสดงความเห็นอีกด้านหนึ่งดังนี้ครับ ที่ผ่านมาผมภรรยาและลูกๆ กลับพันผูกบุญคุณท่านผู้บริหาร ที่ได้สร้างศึกสงครามล้างเหล่ามาร ไล่ปราบปรามผู้ค้ายาเสพติดทั่วทิศไทย แม้เจตนาเบื้องไหนผมไม่ทราบ ขอเพียงปราบเหล่าคนบ้าค้ายาผง ให้ลูกหลานชาวไทยได้มั่นคง พ่อแม่พี่น้องได้อยู่โยงอย่างร่มเย็น ผลงานเพียงหนึ่งนี้ี่ดีเลิศประเสริฐยิ่ง ช่วยชีวิตคนได้จริงจริงนับแสนล้าน ช่วยเด็กเด็กวัยเล่าเรียนพ้นภัยมาร ช่วยพ่อแม่นับล้านล้านสำราญใจ บริหารบ้านเมืองเวลานี้ย่อมมีผิด ฝากข้อคิดผู้ไม่ผิดย่อมไม่คิดจะแก้ไข บริหารดีบ้างพลาดบ้างยังวางใจ ดีกว่าให้ใครบางคนสักแต่บ่นปล้นชาติกิน ผมมิใช่นักเศรษฐศาสตร์ผู้ปราชญ์เปรื่อง มิรอบรู้เรื่องการเมืองเรื่องบริหาร เพียงรู้ว่าไม่อยากให้ชาติไทยคล้ายวันวาน ต้องล้มลุกคลุกคลานผู้บริหารไม่แน่จริง หากมิใช่ท่านนี้มีท่านไหน ที่มีใจใสแจ้งแจงปัญหา แม้มีข่าวแฝงผลประโยชน์โจษจันมา แล้วมีใครกล้าบิ่นบ้าท้าสู้ชน หากมิแก้ทางใดทางหนึ่งแล้วทางไหน จึงถูกใจคนไทยไปทั้งชาติ ย่อมต้องลองถูกผิดบ้างไม่ทิ้งวาง หนึ่งหนทางย่อมต้องถางวางเท้าก้าวเดินไป จะพัฒนาในด้านลึกหรือด้านกว้าง ย่อมเป็นทางที่ผู้สร้างกำหนดไว้ แนวนโยบายผู้บริหารท่านคิดไกล เจตนาคงไม่ใช่ข้อผิดพลาดพาดผ่านมา ช่วยคนรวยช่วยคนจนท่านคงคิด ให้ถูกจริตถูกเวลาประชาชาติ เร่งหาเงินเร่งกู้หน้าประชาบาล ดีกว่าให้สินทรัพย์กบดานใต้พื้นดิน ไม่ว่าหวยไม่ว่าบ่อนอีกทั้งบอลย้อนให้คิด ไม่ควรติดไม่ควรเล่นเป็นมิจฉา แต่พี่ไทยใจกว้างแกมศรัทธา เอือมระอาเลยถูกท้ามาบนดิน อันว่าใต้แลนด์สุดแสนจะลำบาก แสนยุ่งยากขวากหนามปรามบ่ไหว ทั้งการเมืองการศาสนาทั้งนอกใน ขอได้แต่อวยพรให้พี่น้องผองชาวไทย...ใต้ร่มเย็น ขออีกนิดผมนับถือชีวิตแบบอย่างท่าน คอยสร้างสรรให้ครอบครัวทั่วสุขศรี เป็นพ่อพระของลูกๆตัวอย่างดี เป็นสามีที่จริงใจใฝ่อดทน ท้ายนี้...ขอประเทศไทยได้คนดีและคนเก่ง ขอชาวไทยรู้อวดเบ่งเคร่งศักดิ์ศรี ขอให้รักกันทั่วหล้าประชาชี ขอให้เพื่อนๆทุกท่านมั่งมีศรีสุขใจ
1 ตุลาคม 2547 15:46 น. - comment id 342239
ขอบคุณครับคุณ9999 - prajanyimm และทราบครับ
1 ตุลาคม 2547 15:52 น. - comment id 342242
ลืมทักทายคุณคนเมืองลิง คุณกุ้งหนามแดง คุณดาหลา&ปะการัง ด้วย ถ้าเรามัวแต่อ้ำและอึ้ง ก็ไม่ได้เข้าใจกันใช่ไหมครับ กับผู้บริหารประเทศเหมือนกัน ถ้าเรามีแต่อึ้งและอ้ำ เขาก็อำเรา เอาเปรียบประชาชนอย่างเรา ๆ เราอยู่ในประเทศที่เป็นประชาธิปไตยใช่ไหม ให้เราพูดเถิดครับ
1 ตุลาคม 2547 20:18 น. - comment id 342360
ขอบคุณเช่นกันครับ ขอแสดงความนับถือจากใจจริง และขอให้ประสบความสำเร็จกับการงานที่ทำอยู่ด้วยครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับ
2 ตุลาคม 2547 17:31 น. - comment id 342836
ครับผม ความปรารถดีนั้นถึงคุณด้วยเช่นกัน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
