:เขียนกลอนผ่านภาพ:

ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

ขอเชิญเขียนบทร้อยกรองประกอบภาพ 
ภาพโดย พงษพร นามโนรินทร์ , 
ชาญวิชช์นามโนรินทร์
และ ก.พ.                        
**************************************************************				
comments powered by Disqus
  • คนเมืองลิง

    17 ตุลาคม 2547 22:44 น. - comment id 352691

    ไปดีก่า.ยอมแพ้ตั้งแต่อยู่ในมุ้งแย้วค่ะ เอิ๊กๆๆ
  • =_+ VeNuS +_=

    17 ตุลาคม 2547 23:26 น. - comment id 352703

    ลองสักตั้ง..
    
    นภากว้างเคว้งคว้างด้วยลมหนาว..
    น้ำค้างพราวจับก้อนบนยอดหญ้า..
    แสงอาทิตย์..สาดส่อง..เรืองรองมา..
    เช้าแล้วหนา..เด็กน้อย..ค่อยตื่นตัว..
    
    ฝูงกระบือ ทั้งวัยอ่อน และวัยแก่..
    จ้อยดูแลด้วยสองมือถือหนังสือ..
    มัดมันไว้ให้แน่นเหนียวเดี๋ยวหลุดมือ..
    แล้วฝึกปรืออ่านตำราภาษาไทย..
    
    ก.เอ๋ย ก.ไก่  จ้อยท่องจำ..
    ด้วยน้ำเสียง ที่เปี่ยมล้ำ ความสดใส..
    ขยันอ่าน ท่องไว้เถอะ อนาคตไกล..
    เพื่ออุ้มชู พ่อแม่ได้ ยามแก่เฒ่า..
    
    ท้องฟ้ายังเปลี่ยนสีไปตามกาล..
    แต่ความรู้ในวันวานกลับมากกว่าเก่า..
    เรียนร่ำทั้งประสบการณ์ ทั้งการคาดเดา..
    การเรียนช่วยบรรเทา..ให้ไต่เต้าไปสู่ทางที่ดี..
    
    แล้วเมื่อถึงเวลาต้องลากลับ..
    ตะวันลับ จับขอบฟ้า แดงเหมือนสี..
    ไฟโชติช่วง ชัชวาล สานใจนี้..
    มุ่งไปตามวีถี..นาทีทอง...
    
    วันนี้ยังคงเป็นเด็กเลี้ยงกระบือ...
    ในมือมีเพียงหนังสือ..มือสอง..
    แต่ผ่านไป..หากร่ำเรียน เพียรตรึกตรอง..
    หนังสือมือสองของเก่านั้น ก็เปรียบดั่งครู
    
    
    
    */*..เป็นยังไงบ้างคะ  ติชมเต็มที่ เพื่อความรู้ใหม่ๆค่ะ..ยินดีๆๆ..มือใหม่นะคะ เกี่ยวกับการแต่งกลอนประกอบภาพ..
    
    แวะมาส่งกลอนฮับ
    
    วีนัสก่ะเจ้า
  • ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

    17 ตุลาคม 2547 23:32 น. - comment id 352706

    ผมชอบอ่านครับคุณ=_+ VeNuS +_=
    ขอบคุณมากที่ร่วมสนุกกันครับ
    หวังว่าคงแวะมาอีกเมื่อลงรูปต่อไป
  • ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

    17 ตุลาคม 2547 23:33 น. - comment id 352707

    คุณคนเมืองลิงใยยอมพ่ายง่ายๆล่ะครับ
  • tiki

    18 ตุลาคม 2547 02:10 น. - comment id 352757

    ภาพสวยมากเกินชม
    ราวลมพัดทุ่งหญ้าไหว
    ควายอ้วนเล็มหญ้าสบายใจ
    หนูน้อยเบิ่งไปในท้องฟ้า..
    
    สวัสดีค่ะ ขอแค่นี้ก่อนนะคะ ไม่ถูกตากรรมการเลยแหละ
  • rain..

    18 ตุลาคม 2547 07:03 น. - comment id 352789

    ..เรน ..ขอเวลานิดนึง นะคะ..
       เรน ชอบภาพนี้ มากเลยคะ..
             ให้ความคิด..  และจินตนาการ ดีจัง..
    
  • วีนัสก่ะเจ้า มะด้ายล็อคอิน..คิคิ

    18 ตุลาคม 2547 08:46 น. - comment id 352814

    วีนัสเขียนไม่เก่งหรอกค่ะ แต่ดีใจที่ชอบอ่านฮับ..
    
    แวะมาอีกรอบ..ถ้ามีโอกาสจะมาเขียนใหม่ในรูปหน้านะคะ
    
    วีนัสก่ะเจ้า
    
  • ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

    18 ตุลาคม 2547 09:38 น. - comment id 352830

    สวัสดีครับคุณtikiคุณเขียนน่าอ่านดีครับ
    
    น้องเรนก็เป็นคนเขียนกลอนได้เร็วคนหนึ่งอย่านานนะครับรออ่านอยู่ครับ
    
    คุณวีนัส  ขอบคุณมากครับผม  ผมดีใจจริงๆ ที่คุณแวะมา
    
    
  • ยโส

    18 ตุลาคม 2547 11:02 น. - comment id 352880

    แวะพักร่มรับลมโคนไม้ใหญ่
    ผูกควายไว้เล็มหญ้าที่นาเขียว
    มองลูกควายกินนมสบายเชียว
    มองแลเหลียวหาแม่แค่หิวนม...นะ
    
    แม่... ผมอยากดื่มนม
  • ก่อพงษ์

    18 ตุลาคม 2547 11:09 น. - comment id 352885

    ชอบครับชอบ
  • ลำน้ำน่าน

    18 ตุลาคม 2547 13:21 น. - comment id 352938

    ผมว่าต้องออกแนวไอ้หนุ่มเลี้ยงควาย
    แบบลูกทุ่งนะครับ
    
  • ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

    18 ตุลาคม 2547 13:24 น. - comment id 352939

    น่าสนใจครับคุณลำน้ำน่าน
  • ..สีน้ำฟ้า..

    18 ตุลาคม 2547 14:03 น. - comment id 352958

    ถนัดแต่แนว..นู้น .. อ่ะค่ะ.. (แนวอกหักรักหวานซึ้งอ่ะค่ะ)
    
    มาเล่นกลางทุ่งแบบนี้.. จะลองดูนะ
    
    
    ***-*-*-*--*----------------****************
    
    สายลมพัดเย็น .. กลางท้องทุ่ง
    สาบโคลนคลุ้ง ดินฉ่ำด้วยน้ำฝน
    ใต้ฟ้ากว้างมีเพียง ลูกผู้ชายหนึ่งคน
    นั่งฝันอยู่ใต้โคนไม้ริมนา
    
    ชีวิต..เสรีได้แค่ปีกฝันโบยบิน
    มองลูกโคกินนม มีความสุขนักหนา
    ถักทอความรู้สึกด้วยศรัทธา
    สายน้ำ กาลเวลา เป็นพยาน
    
    นับหนึ่งของลูกผู้ชายจะเริ่มต้น
    จะดั้นด้นร่วมสร้างถิ่นฐาน
    จะไม่ยอมงมโง่ดักดาน
    จะสร้างตำนาน..รักถิ่นฐาน..เพื่อบ้านเรา
    
    สายน้ำ ท้องฟ้า เป็นพยาน
    อีกไม่กี่นาน.. จะมีลูกหลานร่วมพัฒนาบ้านเรา
    
    ^_________^
    
    แหะ แหะ .. แปลก ๆ แปร่ง ๆ ยังไงไม่ทราบ
    เอาเป็นว่ามือสมัครเล่น อย่าถือสานะคะ
    
    
  • extreme life

    18 ตุลาคม 2547 15:37 น. - comment id 353002

    ในทุ่งนามีเพียงข้าและเจ้าทุย
    กับเมฆปุยลอยล่องเหนือขุนเขา
    เจ้าความน้อยดูดนมแม่ยืนแช่เอา
    ส่วนตัวเราอ่านหนังสือใต้ร่มใบ
    
    ภาพนี้ได้บรรยากาศลูกทุ่งดีนะ ^o^
  • ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

    18 ตุลาคม 2547 21:57 น. - comment id 353214

    ได้อ่านงานของคุณสีน้ำฟ้า ดีใจครับ
    และคุณextreme life ผมชอบครับ
    
    ปลื้มอกปลื้มใจครับผม ที่ทุกท่านมาร่วมสนุก
    
  • ลอยไปในสายลม

    25 ตุลาคม 2547 13:36 น. - comment id 357022

    เอ๋ ตายแย้ว มาช้าอีกแย้ว เห็นภาพ สวย ๆ อย่างนี้ แต่งมะออกอ่ะ คือแบบว่า เคยแต่งกลอนธรรมชาติแล้วมะได้เรื่องเลย ขอเปลี่ยนเป็น จินตนาการกลอนออกแนวอื่นจากภาพได้ไหมคะ อิ อิ
    
    ......ภาพความหลังยังจำฉันจำได้
    เธอมอบให้ก่อนจากยากลืมอยู่
    เธอวาดไว้ก่อนไปให้ไว้ดู
    แทนตัวอยู่ห่างไกลใจนำพา
    
    ภาพเธอตอนเลี้ยงอ้ายทุยอยู่กลางทุ่ง
    เธอก็มุ่งดูแลมันหนักหนา
    ทั้งเลี้ยงมันวาดภาพมอบให้มา
    ฉันอยากบอกเธอว่าน่ารักดี
    
    ฉันรอวันที่เธอกลับมาฟังฉัน
    ทุกทุกวันผ่านไปใจถอยหนี
    ฉันนั่งมองภาพนี้แทนคนดี
    น้ำตาปรี่เพราะเธอนี้ไม่เห็นมา.......
    
    
    พอไหวไหมนี่ อย่าลืมนะคะ แฮ แฮ เกี่ยวกับภาพไหมนี่ อิ อิ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน