หน้าส่วนตัว
1. ชวนมาชมวิชันอันเฉิดฉาย
นโยบายบิหารการศึกษา
ในขอบเขตนิเวศรัฐนาวา
นามใต้แลนด์นัครานิรไท
2. โดยแบบบทบรรทัดฐานบานบุรี
คือบ่มีปรัชญาให้อาศัย
ประชากรวัยเกินจำเริญวัย
เหมือนนิ่งใบ้เลิกนิยมอุดมการณ์
3. ปล่อยนายรวยห้าร้อยระริกเหลิง
เล่นเถิดเทิงโกยกำไรอันไพศาล
สำลายครูผู้ชูชนมาช้านาน
ให้เป็นเพียงพนักงานสืบนคร
4. กับให้โยกสังกัดจนสัดส่าย
ขึ้นต่อนายใต่โผสโมสร
ให้ครอบได้ทั่วแคว้นแมนอมร
สัมฤทธิ์คงเถลิงพรโอ่รำพัน
---------------------------
5. ในบ่นานจักเห็นประเด็นดัง
ยุวชนบ้าคลั่งนี่โน่นนั่น
โดยเบ้าแบบบ่มปัญหามานานวัน
คือแข่งกันเป็นระบอบต่างกอบโกย
6. หนังสือเรียนคือสินค้าแต่งมาขาย
คนออกแบบทั้งหลายคือเสือโหย
ลูกตาสีตาสาไม่กล้าโวย
แม้แบบเรียนโหลยโท่ยก็ทนซื้อ
7. เจ็ดสิบเจ็ดจังหวัดจัดต่างแบบ
รัฐอิงแอบพ่อค้าบ่กล้าหือ
ช้าทุกช่วงรัฐจึงอ่อนถูกต้อนตือ
แม้ตีนมือมีก็เปลี้ยเสียเชิงชาญ
8. หนังสือรัฐเด่นดีไม่มีใช้
การศึกษาถึงสมัยอวสาน
ฤาออกแบบวงชนจนเขลานาน
เพื่อครอบบ้านครองเมืองเรืองตระกูล
9. ฯ
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์ 15 ธ.ค. 2548 00:16 น. - ID 84266 
813
7
0
15 ธันวาคม 2548 00:41 น. - comment id 546418
เป็นความจริงอันขมขื่นที่ผมสัมผัส-มองเห็นอยู่ แต่เขียนเอามันนะครับ
15 ธันวาคม 2548 00:49 น. - comment id 546421
เมื่อคราก่อนบอกว่ารัฐจัดผิดพลาด รวบอำนาจการศึกษาไม่กล้าปล่อย จึงได้สร้างรัฐธรรมนูญเสียเลิศลอย ใครไม่ถอยรวบให้เห็น...เป็นเศษมาร มาวันนี้ยังคงบอกว่ารัฐผิด ด้วยว่าคิดหมุนเวียนเปลี่ยนศึกษาสถาน โอนสังกัดที่เรียกหาร้องมานาน แค่พนักงานสืบนคร..ร้อนคุณครู มีแต่คนบ่นบ้า..ไม่กล้าแนะ เพียงข้องแวะแค่ลมปาก..ฝากคำหรู ไม่เห็นคนพูดถึงเด็ก..จงตรองดู หมดคนรู้..เท่าทันโลก..เฮ้อ!!..โศกจัง ฤา คนไทยลืมง่าย... เคยเรียกร้องไว้อย่างหนึ่ง... พอเวลาล่วงเลย... กลับมาเรียกร้องอีกอย่างหนึ่ง... ....มีใครจำธงเขียวได้บ้าง.... ....เรียกร้องอะไรไว้บ้าง.... ....วันนี้ได้สิ่งนั้น..กลับกลายเป็น..สิ่งที่ไม่ต้องการไปแล้ว....
15 ธันวาคม 2548 01:28 น. - comment id 546425
( 9. ) ธรรมนูญแห่งรัฐชัดกระสวน
การเมืองควรมั่นคงและตรงศูนย์
คือชาวชนได้ชูคอบริบูรณ์
รัฐเกื้อกูลพัฒนาประชาธิปไตย
(10) มีองค์กรเชี่ยวชาญคานอำนาจ
บ่ให้คนผูกขาดอวดบาทใหญ่
แต่ความจริงที่เห็นและเป็นไป
คือเงินง้างกลมสมัยชังตราชู
(11) ลอบเอียงกฎออกเกณฑ์เอื้อองค์กร
ให้วงวานโกยก่อนกับพวกหมู่
ใครตรวจสอบโปร่งใสใช่พวกกรู
ถูกปลิดปลดร่วงพรูลงพราวโพลน
(12) แลบันดาลให้ฝนตกหกสิบห่า
ดันตุ่มดักเอาน้ำท่าถอกกระโถน
ทำทีทุ่มเททานกระทาโทน
แท้จริงกรรมกลทะโมนทะมึนแมน
(13ฯ)
15 ธันวาคม 2548 01:39 น. - comment id 546427
ขอไปนอน พรุ่งนี้ผมมาดวลด้วยครับคุณท่องเมฆา
15 ธันวาคม 2548 05:40 น. - comment id 546440
คุณก่อพงษ์เห็นด้วยกับการให้มีคำว่า \"สมัครใจ\" คงไว้หรือเปล่าคะ เพราะเห็นว่ามีทั้งครูที่เห็นด้วย และไม่เห็นด้วย ใกล้จะปีใหม่แล้ว พาลูกๆ ไปเที่ยวไหนหรือเปล่าคะ
15 ธันวาคม 2548 08:30 น. - comment id 546447
มันผิดตั้งแต่เอาการศึกษาเข้าใน\"ระบบ\" แต่ก็นั่นแหละ คนคุมระบบ มันทำให้เจ๊ง อีกตามเคย สวัสดีครับ คุณก่อพงษ์
15 ธันวาคม 2548 10:36 น. - comment id 546502
๏ คิดจะโยกอยากจะย้ายซ้ายไปขวา หันกลับหัวกลับหางอย่างสับสน ของอยู่ล่างพลิกฟื้นขึ้นข้างบน มิยินยลเสียงติติงทำนิ่งใบ้ เพียรลองถูกลองผิดเหมือนคิดเล่น เช้าจรดเย็นกล่าวอ้างว่ายังไหว หากไม่ดีก็กลับปรับแก้ไป แล้ววนใช้แบบเดิมดั่งเริ่มต้น แล้วจะคิดทำไมให้ปวดเศียร คนเขาเอียนเกินรับอีกสับสน วันนี้ปรับพรุ่งนี้เปลี่ยนกันเวียนวน อีกกี่หนจะสำเร็จเบ็ดเสร็จงาน น่าเห็นใจเพื่อนพ้องและน้องพี่ ต้องทู่ซี้ข่มอุราน่าสงสาร สารพัดท่านทำกำกับการ งบประมาณใช่ของตัวช่างหัวมัน อยากจะปรับคิดจะเปลี่ยนเวียนขวาซ้าย อยากจะยื้อคิดจะย้ายตามใจฉัน นึกสนุกปลุกนโยบายใช้รายวัน เพราะท่านนั้นมีคาถา..นานาจิตตู๚ะ๛
15 ธันวาคม 2548 15:26 น. - comment id 546602
อย่าคาดหวังอะไรมากจากสถานศึกษาสนใจสิ่งใหนให้เรียนรู้ด้วยตนเอง
15 ธันวาคม 2548 17:51 น. - comment id 546613
น่าจะมีตอนต่อไป แต่จะเป็นตอนจบของเขารึเปล่าไม่แน่ใจ กลอนบทสุดท้ายลงสระ \"อูน\" ด้วยสิ ผมไม่กล้าเดา
15 ธันวาคม 2548 16:03 น. - comment id 546657
ไม่อยากเห็นแบบนี้ในประเทศไทย แต่ทำไงได้หละ พวกเราเลือกเขาเอง ถ้าจะให้ทำ พวกเราก็คงต้องทำ....กันเองอีกครั้ง มิฉะนั้น คงไม่มีอะไรดีขึ้นเป็นแน่ หรือคุณว่าไงค่ะ
16 ธันวาคม 2548 22:40 น. - comment id 547130
ธรรมนูญแห่งรัฐที่เขียนไว้ คือหวังให้มีรัฐดีที่ควรเห็น แต่เมื่อเขียนออกมาผิดประเด็น มันก็เป็นอย่างนี้..พิกลพิการ ข้อความที่วางยาไว้ในบัญญัติ เมื่อปฏิบัติจึงรู้คืบที่สืบสาน แถมยังคิดไม่ออกบอกซมซาน จึงมาพาลแค่ปลายเหตุทุเรศใจ ตัวอย่างกฏหมายใหม่ที่ควรเขียน ควรจะเลียนรัฐธรรมนูญ..ที่ตรงไหน เริ่มจากเหตุที่ออกกฏจนแจ้งใจ จึงซักไซร้เรียงมาตรา..ให้น่าดู คนที่เขียนในคราก่อนซุกซ่อนช่อง คนมาใหม่จึงแอบจ้อง..เรื่องหมูหมู แล้วให้พวกมาตีความตามใจกรู จึงอดสูในทุกเรื่อง..โอ้!!เมืองไทย จะเขียนด่าคนใหม่ก็ใช่ที่ จะชวนชี้ด่าคนเก่า..ก็ปลาไหล ได้แต่มองเบื่อเหลืออดสลดใจ จะหาใคร..รู้ทันโลก..เฮ้อ!!..โศกครวญ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
