White roses
ฉันเพียงคน..ผ่านมา..คราใจเหงา
สลักเสลา..อักษรา..มาเอื้อนเอ่ย
เพื่อบรรเทา..ความเหงา..ทุกคราวเคย
ได้เปิดเผย..ความรู้สึก..ลึกภายใน
ฉันเพียงคน..ผ่านมา..คราอกหัก
สูญสิ้นรัก..ขื่นขม..อกตรมไหม้
จึงเดี่ยวโดด..โอดครวญ..จวนเจียนตาย
รักจากไป..ใจสลาย..ดั่งสายลม
ฉันเพียงคน..ผ่านมา..คราใจเศร้า
หวังสักคราว..พบเพื่อนใจ..ได้สุขสม
ได้พูดจา..ได้รู้จัก..ฝากคารม
คราอกตรม..มีเพื่อนปลอบ..ทุกขอบคำ
ฉันเพียงคน..ผ่านมา..ครามีทุกข์
หวังมีสุข..กับบทกลอน..ตอนเพ้อพร่ำ
เขียนบรรยาย..ย้อนอดีต..กรีดน้ำคำ
เพื่อเตือนย้ำ..กับชีวิต..เดินผิดทาง
ฉันเพียงคน..ผ่านมา..คราเหนื่อยหน่าย
ชีวิตคล้าย..จะด่าวดิ้น..ยามส