วรรธนภิโยกุล
ขออยู่คนเดียวอย่างนี้
จะได้ไม่มีใครสงสาร
แคร์ทำไมฉันมันก็เป็นได้แค่ดอกไม้ริมทาง
ไม่ได้สวยเลิศเลออย่างคนข้างๆเธอ
ไม่จำเป็นต้องเห็นใจ
ฉันอยู่คนเดียวได้สบายอยู่แล้ว
กลับไปดูคนของเธอดีกว่าพ่อเสน่ห์พราวแพรว
ฉันลบเธอไปจากใจฉันแล้ว.....เสียใจ
ไอ้ข้อความที่เธอส่งมาให้
ว่างมากไงถึงแอบเขาส่งมาถึงฉัน
ไม่กลัวเค้าจับได้หรือไรกัน
หรือว่าเค้าทนรับดารสันของฌะอลง
เออ..อีกอย่างนึงนะ
ไอ้เมล์น่ะก็ไม่ต้องส่งหา
ขี้เกียจคลิ๊กดีลี๊ดให้เสียเวลา
สู้ไปแต่งกลอนดีกว่าสร้างสรรดี
ไม่ต้องไปเสนอหน้าให้ฉันเห็น
ไม่ต้องโทรหาเช้ายันเย็นน่าปวดหัว
อย่าหักหลังเค้าสิคนที่อยู่ข้างๆตัว
ไม่กลัวเค้ามาตั้งฉากตั้งจั่วใส่
1003
2
0
หน้าส่วนตัว
