เธอจ๋า...
ฉันไม่มีอะไรจะให้
มีเพียงหัวใจที่ฟกช้ำ
มองเธอ...
ด้วยดวงตาแดงก่ำ
พิลาปร่ำหาเธอเสมอไป
อยู่เดียว...
แสนเปลี่ยวหนาวและเศร้าใจ
มองไปไม่มีใคร...ให้แอบอิง
ตรงนี้...
หวังดีพลีรักหนักยิ่ง
สรรพสิ่งส่งให้ไม่อิดโอย
คือรัก...
แม้ชีพจักห่อนสุขและแห้งโหย
แต่หัวใจไม่หล่นโรยไปไหนไกล
เพียงใจ...
เทียมใจ เท่าใจ แทนใจ
ขอบคุณที่ยังอยู่ให้คิดถึง
มอบรักจากฉันวันรำพึง
เธอจะเป็นหนึ่งในใจไม่เปลี่ยนแปลง
19 ธันวาคม 2548 19:50 น. - comment id 547762
อันนี้ไปตามอารมณ์จริง ๆ เลยไม่ได้ไปตามฉันทะลัก แต่อย่างใด อย่าว่ากันเน้อ อ่านเอาอารมณ์

20 ธันวาคม 2548 03:05 น. - comment id 547810
อ่านแล้วหวานจริงแท้.. ...คนอ่านมดเกือบกัดเอา แล้วคนเขียนมดกันกี่ตัวละนั้น..? ...ดูแลสุขภาพนะค่ะ..หนาวแล้ว..

20 ธันวาคม 2548 03:11 น. - comment id 547812
ดูท่ากำลัง คิดถึงใครอยู่แน่เลย คุณพานทอง
แม้จะนานแค่ไหน เธอจะเป็นหนึ่งไม่เปลี่ยนแปลง อิอิอิ แจ่มๆๆๆ

20 ธันวาคม 2548 08:11 น. - comment id 547841
เธอจ๋า....อืม...

20 ธันวาคม 2548 16:39 น. - comment id 547985
คือเธอจ๋าเธอพี่ละเมอหา คือเธอจ๋าเธอพี่หลงรัก คือเธอคือคนดีพี่ประจัก คือเธอจ๋าเธอคนที่พี่รักคือเธอจ๋า อิอิอิ.......แวะมาแซวเธอจ๋านะ...

20 ธันวาคม 2548 18:41 น. - comment id 548005
เธอจ๋า น่ารัก หน่วงหนัก ทักทาย

20 ธันวาคม 2548 19:02 น. - comment id 548020
หวัดดีทุกท่าน
