บันทึกรักเล่มใดไม่เคยเขียน ไม่วนเวียนเขียนรักสมัครเล่น ไม่จดจำเรื่องราวที่ลำเค็ญ รักที่เป็นรักร้างไม่อยากจำ ไม่บันทึกรักร้างที่เคยผ่าน แม้นยาวนานเพราะใจเคยถลำ บันทึกรักร้างลาไม่น่าจำ ไม่ควรนำมันเก็บไว้กับตัว
แม่มดใจร้าย 17 ธ.ค. 2549 11:40 น. - ID 96287 
791
13
0
17 ธันวาคม 2549 11:51 น. - comment id 637246
1
17 ธันวาคม 2549 11:52 น. - comment id 637247
จองก่อนเด๋วมาใหม่ค่ะ ไปล้างหน้าแปรงฟันอาบน้ำก่อนนะคะ
17 ธันวาคม 2549 11:55 น. - comment id 637249
แม้ไม่เขียนไม่ทำแต่จำได้ เพราะหัวใจมีรอยไม่น้อยหนา ไม่งั้นคงไม่เล่าเรื่องราวมา เป็นภาษาบทกลอนตอนเศร้าใจ..ยังไม่ไปไหนอีกเหรอ...
17 ธันวาคม 2549 12:22 น. - comment id 637251
... จะทอดทิ้งเรื่องราวที่เลยผ่าน ทั้งสุขเศร้าวันวานอย่างนั้นหรือ คงไม่ง่ายเหมือนพลิกแค่ฝ่ามือ แม้ไม่จดแต่ใจยื้อความทรงจำ อาจจะยากสักหน่อยแต่ค่อยคิด เป็นแนวทางแนะชีวิตไม่ถลำ ใช้บทเรียกครั้งก่อนมาคอยย้ำ ช่วยชี้นำรักครั้งใหม่แด่ใจตน ... สวัสดีครับ
17 ธันวาคม 2549 12:52 น. - comment id 637258
เขียนไม่เขียนต่างอย่างไรใจยังเจ็บ จากปลายเล็บถึงใจไม่ใช่หรือ สลักจิตสกิดใจ............ไฝ่ระบือ เขาไม่ถือแต่เราหนักจักขาดใจ
17 ธันวาคม 2549 12:55 น. - comment id 637260
สวัสดีค่ะ พี่แม่มดใจดี...ที่หนึ่ง... อยากเขียนบันทึกส่วนลึกใจ บันทึกไว้...เรื่องเก่าเพื่อเล่าขาน ว่าหัวใจใครคนหนึ่งหนึ่งตำนาน เป็นประสบการณ์ผ่านผันมา... มีเรื่องรักขาดตอนก่อนกี่หน พบกี่คนบนทางต่างเวลา พบเรื่องราวร้าวรานอุรา พบปัญหา...บันทึกไว้เป็นบทเรียน... ตรงข้ามกับมะกรูดเลย... มะกรูดชอบจดบันทึกเรื่องราวต่าง ๆ แม้จะสุขจะทุกข์ ชอบบอกเล่าเรื่องราวของตัวเองในบันทึกเสมอ ๆ คิดถึงพี่แม่มดใจดีนะคะ
17 ธันวาคม 2549 13:06 น. - comment id 637267
ไม่อยากจด ไม่อยากจำ ทำไม่ได้ สิ่งที่ใคร่ อยากจะลืม กลับจำมั่น ช่างแปลกหนอ สิ่งที่ใคร่ ได้จดจำ ช่างชีช้ำ ซ้ำกลับลืม ปลื้มได้ไง เดินผ่านหาด ริมโขดหิน กลับยินเสียง หวานสำเนียง เสียงเอ่ยคำ ยังจำได้ แม้เดี๋ยวนี้ เสียงหวานนั้น พลันหายไป แต่หัวใจ ดวงน้อยนี้ มิเคยลืม
17 ธันวาคม 2549 15:10 น. - comment id 637298
แต่ฉันจดบันทึกระลึกไว้ เพื่อเตือนให้หัวใจได้นึกถึง เป็นบทเรียนแห่งชีวาคราครั้งนึง เป็นชีวิตช่วงหนึ่งจึงต้องจำ...
17 ธันวาคม 2549 15:17 น. - comment id 637303
บันทึกรัก หนักหน่วง แห่งดวงจิต มิเคยคิด จดจำ ทำปวดหัว หากแต่มัน จารไว้ ที่ใจตัว ทำให้กลัว หวาดหวั่น เหมือนวันวาน........
17 ธันวาคม 2549 15:40 น. - comment id 637315
บันทึกไว้ ยามรัก หรือยามเศร้า จะคลุกเคล้า อารมณ์รัก อารมณ์สุข แม้บางหน้า จะมี แต่ความทุกข์ จะสนุก เมื่อย้อนอ่าน ความทรงจำ บางทีราเขียนๆไปก็เพลินดีนะคะ แต่ว่าอย่าอ่านมันเมื่อเรายังผูกพันกับคนที่เขียนถึง เพราะว่ามันจะเจ็บมากกกกก (อันนี้เคยทำมาก่อน) แต่เมื่อเวลาผ่านไปนานๆมันก็ตลกนะคะ ทำไมนะ...เวลาเรารักใครสักคนเนี่ย มันกลายเป็นอีกคนไปเลย....อิอิ
17 ธันวาคม 2549 19:07 น. - comment id 637340
แม้ไม่จดไม่เขียน...บันทึก ความเจ็บปวดก็จารึกยากถอดถอน เพราะเกิดจากใจใจจึงเก็บ...ช่างร้าวรอน จึงยากหยุดภาพหลอนบันทอนใจ ................... ...........ถ้าหยุดจากใจได้ก็คงไม่เจ็บปวด......มาทักทายจ้า ทามมายมันหดหู่จริงๆ
17 ธันวาคม 2549 19:54 น. - comment id 637349
17 ธันวาคม 2549 21:49 น. - comment id 637367
จดจำเอาไว้ในใจนี้ ทุกเรื่องที่ผ่านมามีความหาย จะสุขทุกข์ท้อขอจดจำ ซึ้งถ้อยคำฝากรัก..ก็จักจำ สวัสดีค่ะแม่มดแสนสวย..ถึงจะเป็นคนละคนกับที่แม่มดรู้จัก.. เราก็ทำความรู้จักกันได้นี้ค่ะ.. ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
18 ธันวาคม 2549 08:10 น. - comment id 637391
แม่แม่มดจ๋า บันทึกรักไม่ต้องจดค่ะ แจ่มชัดเสมอในความทรงจำค่ะ
18 ธันวาคม 2549 15:56 น. - comment id 637513
บันทึกรักเล่มใหม่ใกล้ตีแผ่ เป็นรักแท้หรือรักลวงคงต้องอ่าน อาจจะเป็นตอนต่อจากวันวาน หรือเป็นตอนอวสานของทุกวัน บันทึกรัีกเล่มนี้ยังคงอยู่ เก็บไว้ในตู้รักบนอกฉัน รอเวลาเหมาะเหมาะเฉาะปัน แบ่งเรื่องราวรักนั้นให้ทุกคน สบายดีหรือคุณแม่มดคนสวย
19 ธันวาคม 2549 17:20 น. - comment id 638044
สวัสดีค่ะครูพิมยินดีที่ได้รู้จักค่ะนั่นสิคะน้องกานต์ ไม่ต้องจดก็อยู่ในใจค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
