สุรศรี
เดือนสี่ค้อย
ลมวอยวอยวอยพัดวี่วี่
ฮอดเดือนสี่หนาวสะบั้น
กะสันโอ้เมื่อยมโน
เมฆตั้งเค้ามีขี้ฝ้ามาบัง
สายลมพัดใบตองตีต้อง
มองท่งนาเหลืองแห้ง
นกจิบเฟืองจับอยู่หง่า
ฮ้องส่งเสียงอยู่แจ้วแจ้ว
คะนิงซุ่โอ้อ่าวหา
เห็นงัวควายกินหญ้า
กลางท่งนาเป็นหมู่หมู่
เสียงกะแล่งดังก้องแก้ง
ดังก้องทั่วท่งนา
นกกะสายืนเทิ่ง
กลางท่งนาน้ำเขินขาด
นกกะเต็นจอบบ้อน
ปลายไม้จอบสิหลอย
มาลิโตนเจ้าของเด่
หัวอกเพคิดฮอดน้องของพี่
ฝนเดือนสี่หนาวสะบั้น
ทรวงอ้ายฮ่ำคะนิง
นั่งผิงไฟคิดฮอดน้อง
อยู่เถียงนาปั้นข้าวจี่
ทาไข่เหลืองไว้ถ่าน้อง
นางหล้าเจ้าอยู่ไส
ตั้งแต่ไปบ่เห็นหน้า
ศรีอำคาบ่พ้ออุ่น
ตั้ง