วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
ตื่นตีสามอาบน้ำเสร็จตีสี่
แต่งตัวดีงีบต่อถึงตีห้า
โหนรถไปทำงานอย่างระอา
แปดโมงกว่าตอกบัตรแล้วเข้างาน
ชีวิตเหมือนกาแฟสดรสขื่นขม
ไร้น้ำตาลขาดนมข้นหอมหวาน
เพื่อนขับเก๋งเช้าค่ำสุขสำราญ
ได้เรียนในสถานอันเลิศลอย
ฝากสายลมไปบ้านนอกบอกแม่พ่อ
รู้เถิดหนอว่าหนูสู้ไม่ถอย
จะโทรหาการ์ดก็หมดอดใจคอย
รายได้น้อยเหนื่อยฤทัยใจระทม
มีความรักเริ่มเห็นค่าพาราเซตฯ
หวานชั่ววูบก็เผ็ดแสนเข็ดขม
ความสาวผลิท่ามกลางดงสังคม
กลัวตกเป็นขนมให้เคี้ยวฟรี
อกอันนี้มีไว้ให้ถูกหัก
จึงขอรักตัวเองอย่างเต็มที่
เก็บเงินส่งตนเรียนเพียรใฝ่ดี
ไม่ยอมพลีร่างกายขายค่าคน
อยู่อย่างจน