กันนาเทวี
แลทุ่งทองท้องนายามหน้าเกี่ยว
จะแลเหลียวทางไหนใจสุขแสน
งามวิไลข้าวไทยทั่วเขตแดน
ดุจเมืองแมนอันอุดมเลิศสมบูรณ์
งามแมกไม้ฟากฟ้าพาใจชื่น
ลืมขมขื่นตรากตรำความเหนื่อยสูญ
ภาคภูมิใจมองไปลานคูณพูน
ฟ้าเกื้อกูลเม็ดข้าวแก่ชาวนา
จากหยาดเหงื่อน้ำแรงที่ไหลริน
มิสูญสิ้นท้อแท้แม้หนักหนา
มิทิ้งถิ่นทำกินไปไกลตา
แม้เหนื่อยล้าเพียงไรใจอดทน
กราบพระแม่โพสพเคารพข้าว
ทุกคำคราวเคี้ยวกลืนทุกเม็ดผล
ข้าวคือคุณอุดหนุนชีพทุกคน
บันดาลดลให้พลังยังชีวี
ท่ามกลางเปลวแดดเผาเขาเก็บเกี่ยว
รวงข้าวเรียวเคียวคมชมน้องพี่
สาวชาวนาหน้าคล้ำน้ำใจดี
รักศักดิ์ศรีชาวนาฝ่าแดดลม
หอมกรุ่นกลิ