ผู้ไม่มีหัวใจ
สายน้ำพัดพาสรรพสิ่งไปยังที่เดิมๆ
สรรพสัตว์ก็มุ่งหน้าไปที่เดิมอีก
เราก็กำลังจะไปที่นั้น ด้วยความดีใจได้หรือ
ไม่เบื่อบ้างหรือไง
ธรรมชาติข่อมมีการเปลี่ยนแปลงตามสภาวะทีละเล็กน้อย
ร้อยไม่เปลี่ยนก็ต้องมีหนึ่งเปลี่ยน
ล้านอาจไม่รู้จะมีไหมที่หนึ่งรู้
อนิจจา โลโมโทโส หลบไม่พ้นจริงๆ
ไม่ได้วางตัวเป็นผู้เดียวดายท่องบ่นตำรา
ไม่ได้จำกัดจริยาให้งดงามตามศีล
สักแต่ว่าพอใจเท่านั้นโดยคำนึงบ้างถึงจิตใจคนอื่นๆ
ไม่รู้ว่าผลลัพธ์จะตอบแทนกลับมาอย่างไร
น้ำในคลอง กระฉอก กระเพื่อม ไปๆมาๆ
คนรักกัน ยังมีโลเลเหลวไหลหลง
หลบไม่พ้น ยังไงก็ยังไปลำทางเดิมอยู่ดี
มีสุขในทุกข์ และมีโชคดีในโชคร้ายบ้างก็พอ
812
0
0
หน้าส่วนตัว
