ซ่ อ น โ ศ ก .. อยู่ในโลกของความเศร้า ลึกเร้นเป็นเช่นเงา คลอเคลียเคล้ามิห่างไกล ซ่ อ น เ ห ง า .. มีเพียงตัวเราร้างไร้ จมความเงียบต่อไป ปล่อยหัวใจในสีดำ ซ่ อ น ต น .. หลบให้พ้นคนเหยียบย่ำ ประนามด้วยถ้อยคำ คอยเติมซ้ำยามล้มร่วง ซ่ อ น ใ จ .. ฝังเอาไว้ไร้กลบ่วง เพียงเพื่อพ้นหลอกลวง หวง ห่วง เหยียด หยาม เย้ย หยัน ค ง มี สั ก ที ที่ ซ่ อ น โ ล ก ซ่ อ น โ ศ ก มิ ด ชิ ด ลิ บ ลั บ มิ ใ ห้ ค น เ ห็ น