เมื่อต้องการจริงๆ กลับหาไม่เคยเจอสักครั้ง คำฤาจะสื่อใจ ตกเป็นทาสความเงียบ เสียงอื่นกลายเป็นเพียงกระซิบ เมื่อความเงียบตะโกน ในความเงียบ ความคิดโวยวายดังกว่าเก่า ใจกลับยิ่งเงียบงัน ถ้อยคำล้วนว่างเปล่า เธอคงหนวกหูพอแล้ว จึงขอเอ่ยความเงียบนี้กับเธอ
เจ้าขาว 6 ก.ย. 2547 00:21 น. - ID 60519 
829
7
0
6 กันยายน 2547 03:00 น. - comment id 325034
หน้าส่วนตัว
เธอจะรู้ไหม
ว่าฉันตื้นต้นใจเพียงไหนนั้น
รู้ว่าเธอเจ็บปวด..มิรำพัน
มันอัดอั้น..ฉันไร้คำ...พร่ำปลอบเธอ
ใครบางคนคนสำคัญได้ลับหาย
อันความตายล้วนแต่พรากรักเสมอ
จะญาติเธอญาติฉัน..วันพบเจอ
ก็ซ้ำเซ่อเหลือน้ำตา...และอาดูร
เพื่อความเห็นใจของเจ้าขาวแด่สาวที่เจ้าขาวรัก..วันที่ญาติสนิทเธอเสีย แต่เจ้าขาวไม่รู้จะ
พูดอะไรเพราะพูดไม่เก่ง..
ฝากบทนี้ไว้ให้ที่รักของเจ้าขาวนะคะ
6 กันยายน 2547 06:51 น. - comment id 325078
มาอ่านเพื่อเป็นกำลังใจให้กับคนดี และจะเป็นกำลังใจอีกตลอดไปนะ
6 กันยายน 2547 08:51 น. - comment id 325117
กลอนน่ารักดีครับ ๚ะ๛ size>
6 กันยายน 2547 09:48 น. - comment id 325141
แวะมาอ่านค่า...สู้ๆนะคะ.. วีนัสก่ะเจ้า
6 กันยายน 2547 12:29 น. - comment id 325255
ขอบคุณ คุณทิกิมากครับ
6 กันยายน 2547 17:01 น. - comment id 325437
ผมจะอยู่เคียงข้างกลอนของพี่ครับ พี่เนียบ
6 กันยายน 2547 20:16 น. - comment id 325599
-_-! ขอบคุณครับที่อยากอยู่ข้างกลอนของผม แต่ลูกบิดกับวงกบมีคนจองแล้ว Timเอาเป็นบานพับได้มั๊ย
6 กันยายน 2547 23:36 น. - comment id 325704
:)
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
