ฝากรักฟากฟ้า
คัดลายมือ....หงิกงอ...ดินสอหัก
ช่างยากนักต้องเพียรเขียนให้สวย
ค่อยค่อยขีด....ค่อยลากเส้น เน้นมากด้วย
ชีพแทบม้วยไม่สำเร็จไม่เสร็จส่ง
ยังรอดตัวท่องจำพอทำได้
พอหายใจไม่ใจหายคลายพะวง
หลบสายตาลอดแว่นแสนพิศวง
ครูต้องปลงอ่านผิดแต่มั่นใจ
ครูไทยออกครูเลขเข้าต้องเศร้าแล้ว
หูยินแว่วขวับขวับรับเสียงไม้
ทั้งการบ้านสูตรคูณทำวุ่นวาย
ท่องไม่ได้ทำไม่ถูก....ถูกครูตี
แต่ก่อนนี้เพราะคนเรายังโง่อยู่
จึงไม่รู้จักตะวันแสงสุรีย์
ลูกไฟใหญ่บูชาด้วยอัคคี
จนวันนี้เติบโตก็โง่อยู่
เป็นเด็กที่ถูกครูตีทุกวี่วัน
ไม้เรียวนั้นกำชับกำกับรู้
ส่งการบ้านท่องคำศัพท์สูตรคูณคู่
ต