พิมญดา
ความรักฉันเหมือนลมพาล่องหน
เหมือนกับลมพัดผ่านมาพาใจหาย
ผ่านมาแล้วลมพัดรักให้วางวาย
พัดผ่านไปไม่ดีกว่าหรือเจ้าลม
เจ้าเล่นพัดพาใจใครคนหนึ่ง
มาให้ซึ้งคำหวานพาลสุขสม
ถักทอรักอุ่นใจนักรักภิรมย์
แค่มาพรมรักชั่วคราวหนาวใจพลัน
ลมใจร้ายพัดเขาไปใยทำเฉย
ทิ้งจำเลยรักเอาไว้ในใจฉัน
กลับมาเลยอย่าฝากไว้ให้นานวัน
เจ็บจาบัลย์เป็นแผลบ่มจมใจตาย
หรือลมแกล้งลืมเอาไว้ให้เจ็บเล่น
ผ่านมาเซ่นฤทัยแยกแตกสลาย
หญิงคนนี้ผิดมากหรือจึงทำลาย
ขอพระพายสงสารอย่าร้างลา
ลมเจ้าเอ๋ยหอบเอาเจ็บไปเก็บด้วย
รักมอดม้วยด้วยลมพิษคิดหนักหนา
นอนตรอมตรมข่มใจเศร้าร้าวอุรา
รอลมมาพัดปัดเป่าเอาออกที................