12 กรกฎาคม 2548 20:20 น.

::กินหยัง?::


กินหยังสิกินหยัง

จึงสิยังชีวิตยาว

กินเค้กกินเหล็กหลาว

กินสินบนกินคนไหม

รวมหมู่กินสินบาตร

กุมตลาดกลืนไผท

กินใหม่ถ่ายมูลไหน

บ่เห็นรอยแลข่ายขุม

กินรวบแลกินเรียบ

กินเงียบรวมกันรุม

ทุกข์ไผปานไฟสุม

ก็ชวนผายลมผ่ายผัน

หลอกติดแต่ขอบจอ

เลศล้อละเมอวัน

อวดกร่างเอ่ยสร้างสรรค์

หากซ่อนเสริมเติมเขตขาย

      กินหยัง   สิอิ่มหยัง

ชนเกิดหลังสิเรียงตาย

กายขุนยั่วกามฉาย

ไทยสิเหลืออันใดเหลือ

808

love

comment

12 กรกฎาคม 2548 00:23 น.

:: เป็นไร ?::

ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

1. เป็นหรือบ่เป็น สิเป็นไร
กวีอยู่ที่ใจที่ใฝ่ฝัน
เรียงถ้อยร้อยพจน์บทประพันธ์
เติมวันต่อเวลาสืบนาที

2. เป็นหรือบ่เป็นสิเป็นไร
กานท์กาพย์อาบหทัยบ่หน่ายหนี
กรองงานสานใยโดยใฝ่ดี
บ่เรียกฉันว่ากวีสิเป็นไร

3. เอมอิ่มลิ้มแล้วระเริงรส
กรองพจน์อันวิญญาณ์ได้อาศัย
เลี้ยงอารมณ์นิยมฉันท์นิรันดร์ไป
โคลงกลอนกระฉ่อนสมัยวิเศษเสมอ

4. รักจะเรียงจะร้อยถักถ้อยคำ
หมายถึงธรรมใช่เพียงจะเพ้อเจ้อ
ต่ำต้อยมาแต่เกิดบ่เลิศเลอ
ทิพย์แห่งถ้อยเสพเสมอตลอดสมัย

5. เป็นบ่เป็นหรือบ่บังอาจเป็น
ก็อยู่เย็นอย่างกวีโดยนิสัย
เป็นผู้เสพเสรีมีหลักชัย
เรียกกวีหรือไม่ ไม่จำเป็น

------------------------------

850

love

comment

10 กรกฎาคม 2548 18:12 น.

::หนัก::

ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์


      สังคมเดินมาไกล
      สมัยยิ่งแปลกเปลี่ยน
      แรงไทจากแสงเทียน
      ถดถอยค่อยหรี่หลัว
      แรงขับเคยฉานฉาย
      กลับกลายเป็นหวาดกลัว
      บ่รู้ชี้อันดีชั่ว
      ชาเฉยต่อชนฉล
      สืบชีพแบบชามชาม
      หวาดคร้ามแก่กลุ่มกล
      รอกระฉอกเศษดอกผล
      พึ่งผลาอามิสเขา
      เป็นแบบแบบเบี้ยวบิด
      หลงติดทางมัวเมา
      สังคมจมจ่อมเศร้า
      ทางออกปิดสนิทแสน
      เมื่องานการอันหนัก
      ออกแรงผลักไปแกนแกน
      เบ้ารั่วอยู่ทั่วแคว้น
      หรืออาจหล่อหลอมต่อฝัน
      สังคมเมินคุณค่า
      บางพิมพ์ล้าต่อคืนวัน
      ยิ่งนับยิ่งคับขัน
      ใครดูแล อย่าแค่มอง

       ฯ
-----------------------------------------------

       ปฏิรูปการศึกษา
       เวลานี้เหมือนนิทานโกหก
       ตลกและชวนสังเวช

962

love

comment

6 กรกฎาคม 2548 00:06 น.