26 สิงหาคม 2550 07:49 น.
นั่งยิ้มริมระเบียง
ง่ายเกินไปหรือเปล่า..
เพราะขลาดเขลา.. จึงเชื่อ..
กว่าจะรู้ว่าค่าไม่มี.. ไม่เหลือ..
ก็เมื่อถูกลืมอย่างง่ายดาย..
ไม่รัก.. ก็ไม่ควรบอกรัก..
ไม่คิดถึง.. ก็ไม่ควรเอ่ยปาก.. ใช่ไหม..
แต่คุณ.. เอ่ยพร่ำร่ำไป..
เพื่ออะไร.. หรือแค่หลอกเล่นสนุกไปวัน - วัน..
ฉันไม่เข้าใจ..
คนเราจะใจร้ายอะไรได้ขนาดนั้น..
หลอกเล่น ๆ ไม่เป็นไร.. ไม่สำคัญ..
สนุกไปวัน ๆ ใช่ไหมคุณ..
6 สิงหาคม 2550 17:11 น.
นั่งยิ้มริมระเบียง
เราต่างมีฝัน
และไม่พร้อมจะผูกพันใครสักคนไว้
แม้จะรู้สึกรักมากเพียงใด
แต่เราก็มีทางเป็นไปที่ต่างกัน
จะไม่เหนี่ยวรั้งยั้งให้หยุด
จะไม่ฉุดให้หัวใจหมดไฟฝัน
จะทำ.. แค่จดจำกันและกัน
จะเก็บภาพวานวัน ไว้ในใจ
และจะยังคงอยู่ที่นี่ เหมือนเคยอยู่
จะเฝ้าคอยดู ไม่ไปไหน
เมื่อไหร่เธอรู้สึกเหนื่อยล้า เดียวดาย
อยากกลับมาเมื่อใด.. ก็เมื่อนั้น..
.. .. .. .. .. .. .. ..
เมื่อไหร่เธอคิดถึงแทบขาดใจ..
อยากกลับมา.. เมื่อใด.. ก็เมื่อนั้น..
.. .. .. .. .. .. .. ..
งานยุ่งจังเล๊ยยยย
แต่ยังเหลือเวลาให้ความคิดถึง
อย่างสม่ำเสมอ..
อิอิ
.. .. .. .. .. .. .. ..
18 กรกฎาคม 2550 21:51 น.
นั่งยิ้มริมระเบียง
วาดหวัง.. จะสร้างบ้าน..
สร้างวิมาน.. หลังนิด - นิด..
มีเธอมีฉัน.. ร่วมกันถือสิทธิ์..
หาสิ่งละอันพันละนิด.. แต่งบ้านเรา..
ปลูกดอกไม้.. สวยสดใส.. ไว้หน้าบ้าน..
หน้าต่างติดม่าน.. กันลมหนาว..
ยามแคฝรั่งปลิดกลีบม่วง.. ร่วงพราว..
เราจะนั่งนับดาว.. คู่กัน..
.. .. .. .. .. .. .. ..
18 กรกฎาคม 2550 21:25 น.
นั่งยิ้มริมระเบียง
เหนื่อยจังนะ..
ขอพักสายตาบ้าง.. ได้ไหม..
ขออยู่เงียบ ๆ พักใจ..
ขอไม่คิดถึงใคร.. ซักหนึ่งวัน..
ขอกาแฟอุ่น ๆ กลิ่นกรุ่นหอม..
ขอดมดอมดอกไม้.. ริมชายบ้าน..
ลั่นทมขาวปลิดกลีบลงตรงนอกชาน..
หลับตาฝัน.. ฟังเพลงรัก.. เพื่อพักกาย..
เหนื่อยจังเลยนะ..
ไม่ท้อแท้.. แค่อ่อนล้า.. เกินฝ่าได้..
ขอหลับลงตรงนี้.. มุมสบาย..
เพื่อพรุ่งนี้จะจุดประกายฝันใหม่..
..ด้วยตัว.. ด้วยหัวใจ.. ด้วยตัวเอง..
ว๊าาาาาาาาาาา.....
ทำท่าเหมือนจะแย่อีกแล้ว..
แต่ความจริงไม่หนักหนาหรอกค่ะ..
แค่เหนื่อย ๆ กับนั่นกับนี่นิดหน่อย..
รักและคิดถึงคนบ้านกลอนนะคะ
ว่าง ๆ จะแวะมาบ่นอีก
ขอบคุณ และสวัสดีค่ะ..
.. .. .. .. .. .. .. ..
15 กรกฎาคม 2550 06:37 น.
นั่งยิ้มริมระเบียง
คุณคือคนแปลกหน้า..
ที่ผ่านเข้ามา.. ทำให้เศร้า..
เมื่อคุณจากไป..
..ทุกอย่างก็คงกลายเป็นเรื่องเก่า..
ที่ฉันจะเก็บเอาไว้เล่า.. ให้หัวใจตัวเองฟัง..
ไม่ได้เสียใจ.. มากมาย..
แล้วก็ไม่ได้.. ผิดหวัง..
แค่รู้สึกว่า.. คว้าง..
เมื่อความรักค่อย ๆ จาง.. จางลงไป..
คุณแค่คนแปลกหน้า..
ที่บังเอิญผ่านมา.. และรักไม่ได้..
ฉันบอกตัวเองตลอดเวลา.. และเข้าใจ..
เมื่อถึงวันนี้.. ที่คุณจะไป..
..ฉันยอมรับว่าเสียใจ.. แต่ไม่ได้เสียน้ำตา..
.. .. .. .. .. .. .. ..
Lovers
0 คน เลิฟนั่งยิ้มริมระเบียง
หน้าส่วนตัว
758
