18 พฤศจิกายน 2546 11:56 น.
เจ้าขาว
ในละอองแสงแดด
อบอุ่น สว่าง ไร้เงามืด
ชั้นเหลียวหาแสงดาว
กลางดงดอกไม้งาม
ไร้ร่องรอยของเหล่าหนอน
ชั้นถามหาผีเสื้อ
บนโลกที่มืดมน
ความหวังลอยตามแสงหิ่งห้อย
ความสุขยังหายใจ
ขอเพียงเทียนซักเล่ม
กับละครเงาบนข้างฝา
คืนนี้ก็เปี่ยมฝัน
บนโลกที่ไร้รัก
ความสุขเจ้าช่างน่าสงสาร
ไม่มีที่ของเธอ
16 พฤศจิกายน 2546 23:32 น.
เจ้าขาว
ถ้าโลกนี้ไม่มีความเหงา
เธอจะยังต้องการความรักอีกมั๊ย
/(-_-)
11 พฤศจิกายน 2546 11:46 น.
เจ้าขาว
นึกๆดูเหมือนว่าคุ้นตา
คลับคล้ายคลับคลาว่าคิดถึง
เนิ่นนานมาแล้วที่คนึง
จึงไม่กล้าจะทักทาย
สัมผัสได้แต่ความรู้สึก
ในส่วนลึกที่ไม่เลือนหาย
อุ่นไอเก่ายังกรุ่นในกาย
ไม่หายไม่ลบไม่เลือน
7 พฤศจิกายน 2546 20:17 น.
เจ้าขาว
หลังจากตามพ่อหนอนไปกินยอดชาอ่อนซะหลายต้น
หนอนน้อยก็สังเกตเห็นว่าที่ยอดมีอะไรสวยๆสีขาวๆอยู่ด้วย
พ่อหนอนก็บอกว่า นั่นก็ดอกชาเขียวไงล่ะ
พร้อมบรรยายสรรพคุณต่อว่า
น้ำหวานของดอกชาเขียวนั้นอร่อยไม่แพ้ยอดอ่อนเลย
ทันใด ก็ปรากฏสิ่งที่สวยงามกว่าดอกของชาเขียว
ผีเสื้อร่างบอบบางเข้าไปดูดดื่มน้ำหวานอย่างเอร็ดอร่อย
ลูกหนอนสงสัยว่าเจ้าสิ่งนั้นมันคืออะไร
ก็พอเจ้ากินยอดชาเขียวจนโตแล้วละก็
เจ้าก็จะกลายเป็นผีเสื้อมาชิมน้ำหวานจากดอกชา
แล้วก็ไปออกลูกหนอนน้อยของเจ้าไงล่ะ
พ่อหนอนบรรยายวงจรชีวิตหนอนผีเสื้อให้ลูกน้อยฟัง
ลูกหนอนจ้องมองพ่อหนอน...นิ่ง... เนิ่นนาน...
ก่อนจะนึกในใจว่า
..........
งั้นไอ้แก่ที่ไม่มีปีกนี่มันเป็นใครละเนี่ย???
/(-_-)
4 พฤศจิกายน 2546 23:36 น.
เจ้าขาว
ห้าง หวนไห้โหย รำพึง
ทอง โดนเด็ดดึง ขาดหวิ้น
ถูก ผิดไม่คำนึง แก่งแย่งไปมา
ฆ่า ไม่รู้จบสิ้น กิเลสล้วนลวงใจ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเจ้าขาว
หน้าส่วนตัว
623
